Volksliedjes voor kinderen

Diep in het woud in ’n doornenhaag,
Daar slaapt de jonkvrouw honderd jaar;
Ook slaapt de vlieg aan de muur,
Ook uiteraard
Hond en paard,
En in de haard slaapt ook het vuur.
 
De ridder trok zijn zwaard al ras
En kapte weg het doorngewas,
Hij vond zijn weg naar 't koningshuis,
Naar ’t slaapvertrek,
Naar ’t kleine bed,
Kust’ op de mond de slapende bruid.
 
Wakker wordt dan de lieveling,
Schenkt hem terstond haar fijne ring,
De vlieg wordt wakker aan de muur,
Ook uiteraard
Hond en paard,
In de haard wordt wakker ’t smeulende  vuur.

‘t Vogeltje zit in de sparrenboom,
Doet niets dan zingen en slaan;
Wat moet dan dat voor een vogel zijn?
Dat moet een nachtegaal zijn!
 
Nee, mijn schat, dat is geen nachtegaal,
Nee, mijn schat, da's niet zo puik;
Geen nachtegaal slaat in een sparrenboom,
Maar in een hazelnootstruik.

Ach, mijn kipje, bi bi bi!
Zorg dat ik je zie!
Ach, mijn kipje, bi bi bi!
Zag u niet mijn kipje lopen?
‘k Kan mij wel een klap verkopen!
 
Ach, mijn kipje, bi bi bi!
Zorg dat ik je zie!
Ach, mijn kipje, bi bi bi!
Toen ‘k was bij dat joch gezeten,
Heeft ze nog haar voer gegeten!
 
Ach, mijn kipje, bi bi bi!
Zorg dat ik je zie!
Ach, mijn kipje, bi bi bi!
Wat zal straks mijn moeder zeggen?
‘Ga en zoek in struik en heggen!’
 
Ach, mijn kipje, bi bi bi!
Zorg dat ik je zie!
Ach, mijn kipje, bi bi bi!
‘k Moet vlug naar de stad toe lopen,
‘k Moet een ander kipje kopen!
 
Ach, mijn kipje, bi bi bi!
Zorg dat ik je zie!
Ach, mijn kipje, bi bi bi!
‘k Heb gezocht in veld en wegen,
Kwam zojuist mijn kipje tegen!
 
Ach, mijn kipje, bi bi bi!
‘k Heb je, zie!
Ach, mijn kipje, bi bi bi!
Want mijn moeder gaf me brokken,
‘k Moest daarmee mijn kipje lokken.
 
Ach, mijn kipje, bi bi bi! Bi bi bi!
Maar dat brokje, da’s veur mi!

De bloempjes zijn gaan slapen
Al lang in de maneschijn,
Ze knikken met hun kopjes
Al op hun steeltjes fijn.
En zachtjes ruist de bloesemboom,
Het suist als in een droom;
Slaap maar, slaap maar, 
slaap jij, mijn kindje klein!
 
De vogels zongen zangen
Zo zoet in de zonneschijn,
Ze zijn door slaap bevangen
Nu in hun nestjes klein.
De krekel in het korenveld
Is de enige die zich meldt;
Slaap maar, slaap maar, 
slaap jij, mijn kindje klein!
 
De zandman komt geslopen
En kijkt door ’t kamerraam
Of ergens nog een schatje
Nog niet naar bed wil gaan.
En waar hij vindt zo ’n kleine klant,
Strooit hij hem in de ogen zand.
Slaap maar, slaap maar, 
slaap jij, mijn kindje klein!
 
De zandman is vertrokken,
Nu slaapt mijn hartje fijn.
Nu zijn heel vast gesloten
Zijn beide oogjes klein.
Maar morgen stralen wellekom
Zijn kijkers mij weerom.
Slaap maar, slaap maar, 
slaap jij, mijn kindje klein!

Wille wille wil, de man, hij kwam, ja,
Wille wille wil, wat bracht hij dan?
Wille wille wil, veel suikerwafels,
Wille wille wil, die 't kindje krijgen kan!
 
Wille wille wil, de man, hij kwam, ja,
Wille wille wil, niet meer, echt waar?
Wille wille wil, heel leuke dingen,
Wille wille wil, zijn zakken zijn heel zwaar!
 
Wille wille wil, wat bracht hij ook nog?
Wille wille wil, een kleine roe!
Wille wille wil, hij hoorde schreeuwen,
Wille wille wil, het jochie werd niet moe!
 
Wille wille wil, mijn kind is lief, hoor,
Wille wille wil, mijn kind is stil!
Wille wille wil, de roe, geef die maar
Wille wille wil, aan wie hem hebben wil!

'n Knaapje zag een roosje staan,
Roosje op de heide,
't Was zo mooi als ochtendmaan,
Hij ging vlug er dichtbij staan,
Zag 't en was zeer blijde.
Roosje, roosje, roosje rood,
Roosje op de heide.

't Knaapje sprak: ik breek je wel,
Roosje op de heide!
't Roosje sprak: Ik steek je wel,
Dat vergeet je niet zo snel,
'k Zou dat maar vermijden.
Roosje, roosje, roosje rood,
Roosje op de heide.

En de ruwe jongen brak
't Roosje op de heide.
't Roosje weerde zich en stak,
Aan zijn huilen had het lak:
Wie niet hoort moet lijden.
Roosje, roosje, roosje rood,
Roosje op de heide.

In Polen staat een huis,
In Polen staat een huis,
In Polen staat een echt Pools huis,
Daar gaan de krijgers in en uit,
Daar gaan de krijgers in,
Daar gaan de krijgers uit.
 
In ’t huis, daar is een meid,
In ’t huis, daar is een meid,
Dat is een leuke herbergmeid;
Die brengt de gasten met veel vlijt,
Die brengt de gasten met veel vlijt,
Hun drank en spijs op tijd.
 
De meid staat aan de deur,
De meid staat aan de deur,
De meid staat aan de kamerdeur
En zet in ’t krijt geen één sinjeur
En zet in ’t krijt geen één sinjeur,
Geen cent en geen malheur.
 
Zeg broeder, wil je bier?
Zeg broeder, wil je bier?
Of hou je meer van wijn dan bier,
Ja, schenk dan maar van ’t beste in,
Ja, schenk dan maar van ’t beste in,
Ja, schenk nog maar eens in!

Opa wou rijden
Maar hij had geen paard;
Oma nam ’n geitenbok,
Zette daar opa op,
Liet hem zo rijden.
 
Opa wou rijden,
Maar hij had geen toom;
Oma nam ´n hemdenzoom,
Gaf opa die als toom,
Liet hem zo rijden.
 
Opa wou rijden,
Maar had geen kalot;
Oma nam´n gruttenpot,
Gaf hem die als kalot,
Liet hem zo rijden.
 
Opa wou rijden,
Maar had er geen zadel;
Oma nam ‘n lindeblad,
Plakte ‘t op opa´s gat,
Liet hem zo rijden.

Opa wou rijden
Maar had er gaan paard;
Oma nam ’n geitenbok,
Zette daar opa op
En liet hem rijden.
 
Opa wou rijden
Maar had er geen hoed;
Oma nam 'n zwarte pot,
Zette die op opa’s kop
En liet hem rijden.
 
Opa wou rijden,
Maar had er geen spoor;
Oma nam 'n hazeldoorn,
Gaf opa die als spoor
En liet hem rijden.
 
Opa wou rijden,
Maar had er geen zadel;
Oma nam 'n onderrok,
Zette daar opa op
En liet hem rijden.
 
Opa wou rijden,
maar had er geen toom;
Oma nam 'n hemdenzoom,
Gaf opa die als toom
En liet hem rijden.
 
Opa wou rijden,
Maar had er geen zweep;
Oma nam 'n kattenstaart
Gaf opa’s paard zo vaart
En liet hem rijden.

De jager in de bossen
Zoekt zich een goede schuilplaats uit,
Met hond en geweer1,
Steeds op en neer,
Of hij niets raken kan een keer.
 
Mijn kleine hond is steeds bij mij
In deze groene bladerzaal,
Mijn hondje wacht,
Mijn hart, het lacht,
Mijn ogen schieten heen en weer.

Een meisje wou eens breken gaan
De rozen op de heide;
Wat vond zij op de weg daar staan?
Een hazelaar, ’t was een groene.
Wat vond zij op de weg daar staan?
Een hazelaar, ’t was een groene.
 
Hallo, hallo, beste1 hazelaar,
Hoe kun jij toch zo groen zijn?
Heb dank, heb dank, meisje fris en klaar,
Hoe kun jij toch zo mooi zijn?
Heb dank, heb dank, meisje fris en klaar,
Hoe kun jij toch zo mooi zijn?
 
Waardoor dat ik zo mooi kan zijn,
Dat wil ik je wel zeggen:
Ik eet wit brood, drink koele wijn,
Daardoor kan ik zo mooi zijn.
Ik eet wit brood, drink koele wijn,
Daardoor kan ik zo mooi zijn.
 
Jij eet wit brood, drinkt koele wijn
En kunt daardoor zo mooi zijn?
Zo valt elke morgen dauw op mij,
Daardoor kan ik zo groen zijn.
Zo valt elke morgen dauw op mij,
Daardoor kan ik zo groen zijn.
 
Dus valt elke morgen dauw op jou
En daar ben jij zo groen van?
Maar als een meisje haar krans verliest,
Kan zij die terug nooit krijgen.
Maar als een meisje haar krans verliest,
Kan zij die terug nooit krijgen.
 
Is ’t meisje aan haar krans gehecht,
In huis moet zij dan blijven,
Mag niet uit feesten en dansen gaan,
De feestjes moet zij mijden.
Mag niet uit feesten en dansen gaan,
De feestjes moet zij mijden.
 
Heb dank, heb dank, beste hazelaar,
Dat jij me dit gezegd hebt.
‘k Was anders wel uit dansen gegaan,
Maar thuis zal ik nu blijven.
‘k Was anders wel uit dansen gegaan,
Maar thuis zal ik nu blijven.

Slaap, kindje, slaap,
Je vader zorgt voor 't schaap,
Je moeder schudt de kleine boom,
Daar valt vanaf een fijne droom,
Slaap, kindje, slaap.

Slaap, kindje, slaap,
Aan de hemel gaat een schaap,
De sterren zijn de lammetjes,
De maan, die is het herdertje,
Slaap, kindje, slaap.

[ ... ]

Slaap, kindje, slaap,
Ik geef aan jou een schaap,
Het draagt een gouden belletje,
Het doet met jou een spelletje,
Slaap, kindje, slaap.

Slaap, kindje, slaap,
En blaat niet als een schaap,
Want anders komt de herdershond
En bijt mijn kindje met zijn mond,
Slaap, kindje, slaap.

Slaap, kindje, slaap,
Ga weg, en let op 't schaap,
Ga weg, jij pikzwart hondje klein,
En maak niet wakker 't kindje mijn,
Slaap, kindje, slaap.

Op ons straalt heden vreugde neer!
Juich luid en lang!
Wij groeten de verbeide Heer!
Barst uit in feestgezang!
Wij groeten de verbeide Heer!
Barst uit in feestgezang!
 
De hemel zendt Hem, lief en teer.
Juich luid en lang!
Op bloemen ligt een kind terneer.
Barst uit in feestgezang!
Op bloemen ligt een kind terneer.
Barst uit in feestgezang!
 
Voor jeugd die eeuwig stralen gaat
- Juich luid en lang! -
Zinkt weg al ’t oude, duist’re kwaad.
Barst uit in feestgezang!
Zinkt weg al ’t oude, duist’re kwaad.
Barst uit in feestgezang!
 
De hele wereld wordt weer jong.
Juich luid en lang!
Met nieuw geloof en dadendrang.
Barst uit in feestgezang!
Met nieuw geloof en dadendrang.
Barst uit in feestgezang!

Kapoentje1 lief, kom zitten maar hier op mijn hand,
Ik doe je niets, waarachtig.
'k Ben net zo braaf als Ot en Sien2,
Wil alleen je bonte vleugels zien,
Bonte vleugels, 'k vind ze prachtig.
 
Kapoentje lief, vlieg vlug maar weg,
Je huisje brandt, je kind'ren zijn
Zo angstig, [o]3 zo angstig.
De boze spin, die is gemeen,
Kapoentje, vriendje, vlieg er heen,
Want je kindjes huilen angstig.
 
Kapoentje lief, vlieg weg gezwind naar buurmans kind,
Je hoeft ze niet te mijden.
Ze doen je niets, die Ot en Sien,
Ze willen slechts je bonte vleugels zien,
En groet ze van mij beiden.

O engel, die mijn hoeder zijt,
Door God aan mij gegeven,
Laat mij uw aandacht zijn gewijd,
Zolang ik heb te leven.
 
De dag sluipt weg, de nacht breekt aan,
Uw licht, laat ’t in mij schijnen,
Tot ’t goede zet mij altijd aan,
Naar uw hart trek het mijne.
 
Wek op mij uit mijn traag bestaan,
Wil mij tot deugd aandrijven,
Ja, vóór de korte levensbaan
De dood in ’t hart mij schrijven.
 
Bescherm mij in de laatste strijd,
Als lijf en ziel gaan scheiden,
Geleid mij naar de eeuwigheid,
Waar vreugd is zonder lijden.
 
Dat vraag ik, want gij houdt van mij,
Laat mij dit toch verwerven;
Mijn liefde wel verdiend hebt gij,
In liefde wil ik sterven.