by Kostis Palamas (1859 - 1943)
Ο Διγενής Ακρίτας
Language: Greek (Ελληνικά)
Καβάλλα πάει ο Χάροντας το Διγενή στον 'Αδη, κι άλλους μαζί... Κλαίει, δέρνεται τ' ανθρώπινο κοπάδι. Και τους κρατεί στου αλόγου του δεμένους τα καπούλια, της λεβεντιάς τον άνεμο, της ομορφιάς την πούλια. Και σα να μην τον πάτησε στου Χάρου το ποδάρι, ο Ακρίτας μόνο ατάραχα κοιτάει τον καβαλλάρη! - Ο Ακρίτας είμαι, Χάροντα, δεν περνώ με τα χρόνια. Μ’ άγγιξες και δε μ’ ένοιωσες στα μαρμαρένια αλώνια; Είμ’ εγώ η ακατάλυτη ψυχή των Σαλαμίνων. Στην Εφτάλοφην έφερα το σπαθί των Ελλήνων. Δε χάνομαι στα Τάρταρα, μονάχα ξαποσταίνω. Στη ζωή ξαναφαίνομαι και λαούς ανασταίνω! –
Show a transliteration: DIN | ISO 843
Note on TransliterationsAuthorship:
- by Kostis Palamas (1859 - 1943) [author's text not yet checked against a primary source]
Musical settings (art songs, Lieder, mélodies, (etc.), choral pieces, and other vocal works set to this text), listed by composer (not necessarily exhaustive):
- by Manolis Kalomiris (1883 - 1962), "Ο Διγενής Ακρίτας", 1908-14 [voice and orchestra], from Μαγιοβότανα / Magic Herbs, no. 8. [text verified 1 time]
Researcher for this text: Emily Ezust [Administrator]
This text was added to the website: 2010-11-03
Line count: 24
Word count: 96