by Tadeusz Micinski (1873 - 1918)
Rycz burzo
Language: Polish (Polski)
Rycz burzo! Wichrze, potargaj te sznury, w których mię dławi nędzny karzeł: ziemia! I rzuć w prze stwór gdzie duch się oniemia W kabalistyczny poemat natury. Mroku podziemny, twe gluche urwiska wio dą mnie w grobów zapomnianych szpaler. Ja, Prometeusz przykuty do graler, lękam się zimnych Gwiazd urągowiska. O gień tajony Serce moje kruszy, Jako lodozwał granitową skałę! Pelion na Ossę! Morza rozszalałe! Wulkany! Słońca na zdobycie duszy! I cóź posiadłem: kwiat zniebieskich pól: cichy, bezkresny niepojęty ból!
Authorship:
- by Tadeusz Micinski (1873 - 1918) [author's text not yet checked against a primary source]
Musical settings (art songs, Lieder, mélodies, (etc.), choral pieces, and other vocal works set to this text), listed by composer (not necessarily exhaustive):
- by Karol Maciej Szymanowski (1882 - 1937), "Rycz burzo", op. 11 (Cztry pieśni) no. 4 [sung text checked 1 time]
Researcher for this text: Emily Ezust [Administrator]
This text was added to the website between May 1995 and September 2003.
Line count: 14
Word count: 78