Hoe Crachtich ick verpyn, 
Door de waerheyd of door schyn 
Te smooren met een coude praet, 
't Geen vierich in myn hartje staet: 
Het suyent slaapen doet vermaen, 
't Sluymerich en 't soet, 
Een genuchje, 
Een geduchje, 
Een suchje alssem bitter suycker soet. 
 
De Min my leeren wou, 
Hoe ick best vergeten sou,
Het geen ick niet vergeten cost, 
Dat ick er staeg om dencken most: 
Jae muurt en metst in u gedacht. 
En soo ghy enckel wroet, 
Om het smartje,
Uyt u hartje,
Te weeren, seyd hy, dit's de beste voet. 
 
Wel luste my de daet, 
Van het stoocke viertje quaet. 
'k Behielt dat ick wou royen uyt, 
Dit is het aertje van de guyt,
Die met slimme met loose treecken, 
Dwingelantjes gril,
Door syn crachjes,
In gedachjes,
Wil woonen daer men hem niet hebben wil.