Concerti Sacri

Quae est ista, quae procedit,
ut aurora consurgens,
cui sol ipse resurgens
in suo nitore cedit,
coeli planetae, stellae,
dicite, nuntiate.
Ah, scio quid indicatis,
haec est sponsa divinae puritatis.

Haec est aurora,
sponsi dilecta,
valde decora,
ut sol electa.

Unde formae tam bellae
sine labe conceptae
et pravitate?
Tam puram claritatem,
tam claram puritatem
sol et luna mirantur,
et in estasim rapti
contemplantur.

Hanc auroram conflagrans ardore,
sol aeternus, ah quantum amavit.
Ipsam replens coelesti candore,
sibi sponsam et matrem vocavit.

Procul quaeso torpores
o vigiles fideles,
hanc lucem si videtis
quid adhuc sustinetis.
Venite, venite exultemus,
et dormitantes lyras excitemus.

O nimis clara lux,
grati splendores,
non habet lac et nix
tantos candores.

Quis tuam decantabit claritatem
quae vincit angelorum puritatem

Ave lactea, sine macula,
semperque candida aurorae lux.
Reple nectare nostra pectora,
solis aeterni fulgida dux.