Difference(s) between text #90841 and text #90836
Go to the Instructions
| 1 | Mária Lécina loopt te zwieren | ||
| 2 | in groene zijde en zwart satijn | ||
| 3 | met vogels en rozen en anjelieren | ||
| 4 | en een doek zo wit als de maneschijn | ||
| 5 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 6 | |||
| 7 | Mária Lécina loopt te pralen | ||
| 8 | met zeven snoeren bloedkoraal | ||
| 9 | die kan Mária Lécina betalen, | ||
| 10 | haar mond is rood als een bloedkoraal | ||
| 11 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 12 | |||
| 13 | Mária Lécina heeft een waaier | ||
| 14 | daar staan al de sterren ter wereld op | ||
| 15 | Geen sterveling komt er voorbij die waaier | ||
| 16 | of de zon en de maan gaan voor hem op | ||
| 17 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 18 | |||
| 19 | Mária Lécina heeft lichte ogen | ||
| 20 | daar staan groene stortzeeën in, | ||
| 21 | dat diepe water is betoverd | ||
| 22 | daar schijnt de hel en de hemel in | ||
| 23 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 24 | |||
| 25 | Mária Lécina draagt tussen haar borsten | ||
| 26 | een zilver kruis met een diamant | ||
| 27 | En er is geen kruis dat zo wordt gedragen | ||
| 28 | langs de hele Spaanse waterkant | ||
| 29 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 30 | |||
| 31 | Er liep een zeeman langs de kade, | ||
| 32 | die zeeman raakte van de wijs | ||
| 33 | 's Nachts stond hij nog in de groene stortzeeën | ||
| 34 | en 's ochtends zag hij het paradijs | ||
| 35 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 36 | |||
| 37 | 's Nachts hoorde hij de boeien brullen | ||
| 38 | in de mist voor Terrafugeia | ||
| 39 | En 's morgens vroeg liep hij onder de palmen | ||
| 40 | en hij zag Mária Lécina | ||
| 41 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 42 | |||
| 43 | Mária Lécina was te kopen | ||
| 44 | voor twintig zilveren peseta, | ||
| 45 | maar zij sloot een zeeman haar kamer open | ||
| 46 | voor een lied op Mária Lécina | ||
| 47 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 48 | |||
| 49 | Zij zei ze was nog maar achttien jaren | ||
| 50 | en zij heette Mária Pepita | ||
| 51 | Maar zij kon haar eer niet lang bewaren, | ||
| 52 | Mária Pepita Lécina | ||
| 53 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 54 | |||
| 55 | Mária vroeg hem of hij wou slapen | ||
| 56 | voor twintig zilveren peseta? | ||
| 57 | - Ik zal twintig peset aan de armen geven | ||
| 58 | maar geen cent aan Mária Lécina | ||
| 59 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 60 | |||
| 61 | - Mária Lécina geef ik geen aalmoes | ||
| 62 | en het is te veel voor Pepita | ||
| 63 | - E! - zei toen Mária Pepita Lécina | ||
| 64 | - betaal dan te veel voor Pepita! | ||
| 65 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 66 | |||
| 67 | - Te veel voor niets en te weinig voor alles... | ||
| 68 | - E! -hij zegt voor niets! - zei Pepita | ||
| 69 | - Je zal me eerst morgen vroeg betalen, | ||
| 70 | als het niets is, niets! - zei Pepita | ||
| 71 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 72 | |||
| 73 | - Mijn hart wil niets of mijn hart wil alles, | ||
| 74 | Mária Pepita Lécina | ||
| 75 | En wat een hart wil kan geen goud betalen | ||
| 76 | - Dat is waar- zei Mária Lécina | ||
| 77 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 78 | |||
| 79 | - Daarom wil ik niet met zilver betalen | ||
| 80 | Mijn hart wil Mária Lécina | ||
| 81 | - Je mag mij met je hart betalen | ||
| 82 | Wat betaalt je hart? - zei Mária | ||
| 83 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 84 | |||
| 85 | - Een koning kan met goud betalen, | ||
| 86 | met zilver betalen kan iedereen | ||
| 87 | Ik zal je met een nieuw lied betalen, | ||
| 88 | dat kan een zeeman maar alleen | ||
| 89 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 90 | |||
| 91 | Toen keek Mária hem in zijn ogen | ||
| 92 | en zij had geen glimlach meer om haar mond | ||
| 93 | - Hoe zal het lied zijn op mijn ogen? | ||
| 94 | Zeg eerst hoe of het lied begint | ||
| 95 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 96 | |||
| 97 | - De zon schijnt in de groene stortzeeën | ||
| 98 | voor Vigo en Villajoyosa | ||
| 99 | Maar liever wil ik de maan zien schijnen | ||
| 100 | in de groene ogen van Mária | ||
| 101 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 102 | |||
| 103 | Toen gaf ze hem haar beide handen | ||
| 104 | Een zilver kruis schittert van een zucht | ||
| 105 | - Hoe zal het lied zijn op mijn handen? | ||
| 106 | Een zilver kruis schittert snel en licht. | ||
| 107 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 108 | |||
| 109 | - Aan haar vingers blinken kleine hemels | ||
| 110 | in iedere hemel een witte maan | ||
| 111 | Maar liever zie ik aan twee kleine voeten | ||
| 112 | tien witte manen ondergaan. | ||
| 113 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 114 | |||
| 115 | - Zeg nu wat je ziet met je ogen gesloten | ||
| 116 | zei Mária Pepita Lécina | ||
| 117 | - Zeg wat je ziet als je mij niet zien zult, | ||
| 118 | want zo is het weldra - zei Mária | ||
| 119 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 120 | |||
| 121 | - De wilde Spaanse rozen bloeien | ||
| 122 | ik zie vijf malen een rode knop | ||
| 123 | Twee lichte bloeien aan Mária's oren | ||
| 124 | Twee donkere knoppen staan rechtop | ||
| 125 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 126 | |||
| 127 | Mária Lécina, voor vijf rozen | ||
| 128 | geef ik een lied op Mária | ||
| 129 | - Het is goed, ik zal je vijf rozen geven | ||
| 130 | zei Mária Pepita Lécina | ||
| 131 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 132 | |||
| 133 | - Maar je zal mij een maaltijd met wijn betalen | ||
| 134 | voor de roos in mijn haar - zei Pepita | ||
| 135 | - En de armen kan ik zelf betalen | ||
| 136 | al ben ik niet rijk - zei Mária | ||
| 137 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 138 | |||
| 139 | - Een vrouw gaat snel haar hart vergeten | ||
| 140 | in Cadiz, Huelva en Granada | ||
| 141 | Maar van mijn schoonheid mag ieder weten | ||
| 142 | Voel, hier klopt mijn hart nog - zei Mária | ||
| 143 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 144 | |||
| 145 | - Mária Lécina kan niet lezen, | ||
| 146 | dan haar naam, die is Mária Lécina | ||
| 147 | En daarom moet het een nieuw lied wezen, | ||
| 148 | met mijn naam als refrein - zei Mária | ||
| 149 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 150 | |||
| 151 | - En het moet in gedrukte letters wezen | ||
| 152 | en er moeten honderd coupletten zijn | ||
| 153 | en het moet in eerbare woorden wezen | ||
| 154 | en het moet tweestemmig te zingen zijn | ||
| 155 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 156 | |||
| 157 | - Er mag geen vrouw in staan te lezen | ||
| 158 | dan Mária Pepita Lécina | ||
| 159 | En er mogen geen kleuren en geuren in wezen | ||
| 160 | dan je aan mij zult vinden - zei Pepita | ||
| 161 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 162 | |||
| 163 | - Er zal van geen andere vrouw staan te lezen | ||
| 164 | dan Mária Pepita Lécina | ||
| 165 | En het zal groen en donkerrood wezen | ||
| 166 | en vuur en zwart, als Mária | ||
| 167 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 168 | |||
| 169 | - Het zal groen en blauw als de Spaanse zee wezen, | ||
| 170 | goud als de nachten van Granada | ||
| 171 | Het zal zwart en wit als de zeezwaluw wezen | ||
| 172 | en grauw als de rotsen van Negreiga | ||
| 173 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 174 | |||
| 175 | - Het zal geuren als de bloemen van Spanje | ||
| 176 | rozen, anjelieren en reseda, | ||
| 177 | als de hete thijm en het wilde oranje | ||
| 178 | rotsbloemetje bij Valencia | ||
| 179 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 180 | |||
| 181 | Mária Lécina stak haar lippen | ||
| 182 | in de rode wijn van Valencia | ||
| 183 | Hij dronk de wijn van Mária's lippen | ||
| 184 | - Het lied is begonnen - zei Pepita | ||
| 185 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 186 | |||
| 187 | Zij hadden samen de wijn gedronken, | ||
| 188 | toen zei Mária Pepita Lécina | ||
| 189 | - Wie geeft wat hij heeft, heeft Gods gave geschonken - | ||
| 190 | en zij gaf hem Mária Lécina | ||
| 191 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 192 | |||
| 193 | De bergen zijn heet bij Cartagena | ||
| 194 | en de dalen zacht bij Ayora | ||
| 195 | Maar heter en zachter dan bergen en dalen | ||
| 196 | is Mária Pepita Lécina | ||
| 197 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 198 | |||
| 199 | Honderd klokken van Londen doen Londen bonzen | ||
| 200 | en vier kathedralen Genua | ||
| 201 | Maar geen brons kan zo in het donker bonzen | ||
| 202 | als het hart van Mária Lécina | ||
| 203 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 204 | |||
| 205 | Toen sloeg zij voor hem haar witte doek open, | ||
| 206 | Mária Pepita Lécina | ||
| 207 | - God weet hoe ik mij ga verkopen! | ||
| 208 | God zij mij genadig - bad Mária | ||
| 209 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 210 | |||
| 211 | Toen de zeeman haar zo Gods naam hoorde spreken | ||
| 212 | Voer hem de doodskou in zijn keel | ||
| 213 | Hij had nog nooit Gods naam horen spreken | ||
| 214 | als op die dag in dat bordeel | ||
| 215 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 216 | |||
| 217 | En toen Mária de zeeman zag | ||
| 218 | Voer haar de doodskou in haar keel | ||
| 219 | Want zij had nog nooit haar hart voelen kloppen | ||
| 220 | als op die dag in dat bordeel | ||
| 221 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 222 | |||
| 223 | Toen sloeg zij haar witte bedsprei open | ||
| 224 | - Wees mijn gast - zei Mária Lécina | ||
| 225 | En zij haakte haar zwart satijn keurslijf open | ||
| 226 | - Eet het hart uit mijn lichaam - zei Pepita | ||
| 227 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 228 | |||
| 229 | De witte zeehavik stort in zee neer | ||
| 230 | uit de witte wolken voor Corsica, | ||
| 231 | zo als de wilde zeehavik in zee stort | ||
| 232 | omhelst Mária Lécina | ||
| 233 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 234 | |||
| 235 | De zwarte zeezwaluw scheert de zeeën | ||
| 236 | in de stille baai van Averia | ||
| 237 | zo zacht als de zwarte zeezwaluw de zee scheert | ||
| 238 | zo omhelst Mária Lécina | ||
| 239 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 240 | |||
| 241 | En toen hij weer naakt lag, en zij lag naast hem | ||
| 242 | zei Mária Pepita Lécina | ||
| 243 | - God zegen je zoals je moeder je maakte | ||
| 244 | God zij gezegend - zei Mária | ||
| 245 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 246 | |||
| 247 | En toen zij weer naakt lag en hij lag naast haar | ||
| 248 | zei hij tegen Mária Lécina | ||
| 249 | - God zegen je van je hoofd tot je voeten | ||
| 250 | God zegen je, Mária Lécina | ||
| 251 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 252 | |||
| 253 | Zo scheen de zon zijn vele uren | ||
| 254 | op Mária Pepita Lécina | ||
| 255 | Toen steeg de maan boven witte muren | ||
| 256 | - Laat het lied nog duren -zei Mária | ||
| 257 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 258 | |||
| 259 | Zo scheen de maan haar vele uren | ||
| 260 | op Mária Pepita Lécina | ||
| 261 | Toen daalde de maan achter witte muren | ||
| 262 | - Laat het lied nog duren - zei Mária | ||
| 263 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 264 | |||
| 265 | Maar toen in de ogen van Mária | ||
| 266 | het eerste licht van de morgen scheen, | ||
| 267 | toen sloot Mária Lécina haar ogen | ||
| 268 | en zij sloeg haar armen om hem heen. | ||
| 269 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 270 | |||
| 271 | Zij rees van hem op als een glanzend boegbeeld | ||
| 272 | het zweet stond haar op iedere borst | ||
| 273 | Toen vroeg hij Mária Lécina | ||
| 274 | of zij haar ogen niet openen dorst? | ||
| 275 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 276 | |||
| 277 | Zij boog weg van zijn borst als een glanzend boegbeeld | ||
| 278 | Mária Pepita Lécina | ||
| 279 | - Ik ben bang voor liefde - zei Pepita | ||
| 280 | Ga weg van mij - zei Mária | ||
| 281 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 282 | |||
| 283 | Nooit heeft een boegbeeld de zee verlaten | ||
| 284 | tenzij de eeuwigheid, tenzij de dood | ||
| 285 | Zomin liet hij Mária Lécina | ||
| 286 | Zij was steenkoud als van de dood. | ||
| 287 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 288 | |||
| 289 | Zij stortte neder in zijn armen | ||
| 290 | Het kruis sloeg tussen hun beider borst | ||
| 291 | Het sloeg neer met hen in een donkere stortzee | ||
| 292 | Geen die de ander aanzien dorst | ||
| 293 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 294 | |||
| 295 | Menig boegbeeld heb ik wit schuim zien ploegen | ||
| 296 | In Noordzee en blauwe Adria | ||
| 297 | God heeft mij de eeuwigheid doen klieven | ||
| 298 | aan de borsten van Mária Lécina | ||
| 299 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 300 | |||
| 301 | En zo hebben zij veel gesproken | ||
| 302 | gelijk een man spreekt met een vrouw | ||
| 303 | tot de tranen stonden in Pepita's oogen | ||
| 304 | en de venstersteen blonk van morgendauw | ||
| 305 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 306 | |||
| 307 | De zeeman keek haar in haar ogen | ||
| 308 | - Zijn dat tranen, Mária Lécina? | ||
| 309 | Mária Lécina heeft niet gelogen | ||
| 310 | - Zo eindigt het lied - zei Mária | ||
| 311 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 312 | |||
| 313 | De vissers slapen in zwarte sloepen | ||
| 314 | op de duistere zee voor Catania | ||
| 315 | Mária kwam op zijn borst liggen slapen | ||
| 316 | Mária Pepita Lécina | ||
| 317 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 318 | |||
| 319 | Zij sliepen tot laat in de morgen | ||
| 320 | toen was het helle zonneschijn | ||
| 321 | en de rijkste man en vrouw van Spanje | ||
| 322 | lagen achter een wit katoen bedgordijn | ||
| 323 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 324 | |||
| 325 | Toen schonk Mária hem helder waswater | ||
| 326 | en zij waste ook Mária Pepita | ||
| 327 | - Twee mensen die gelukkig slapen | ||
| 328 | die ruiken als bloemen - zei Pepita | ||
| 329 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 330 | |||
| 331 | In haar doek met vogels en anjelieren | ||
| 332 | knielde Mária voor haar klein zilver kruis | ||
| 333 | En zij bad dat God hem op zee mocht sparen | ||
| 334 | zij bad voor zijn veilige reis naar huis | ||
| 335 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 336 | |||
| 337 | - Wanneer ik niet liefheb wil ik sterven | ||
| 338 | zong Mária Pepita Lécina | ||
| 339 | - Wanneer ik liefheb vrees ik te sterven | ||
| 340 | ¿Porqué, Mária? - zong Pepita | ||
| 341 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 342 | |||
| 343 | Toen floot de stoomfluit in de haven | ||
| 344 | - E! - zei Mária Pepita Lécina | ||
| 345 | En de zeeman kon alleen maar zeggen | ||
| 346 | - Adio Mária Lécina | ||
| 347 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 348 | |||
| 349 | Wanneer ik de sleutel had van het daglicht | ||
| 350 | en de sleutels van de eeuwigheid, | ||
| 351 | dan lag je gezicht nog naast mij in het donker | ||
| 352 | en daar lag het voor alle eeuwigheid | ||
| 353 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 354 | |||
| 355 | - Maar de sleutel van mijn deur is versleten | ||
| 356 | die past alleen nog op de hel | ||
| 357 | Zet dat in je lied, ieder mag het weten | ||
| 358 | 't Is een lied van een hoer - zei zij - Vaarwel | ||
| 359 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 360 | |||
| 361 | Hij had afscheid genomen in Buenos Aires | ||
| 362 | en vaarwel gezegd in Villajoyosa | ||
| 363 | Maar nooit heeft hij een woord zo zacht gesproken | ||
| 364 | als - Adio, Mária Lécina | ||
| 365 | ¿Porqué, Porqué? | ||
| 366 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 367 | |||
| 368 | --------------------------------------------- | ||
| 369 | |||
| 370 | De stenen zijn hard op een hete morgen | ||
| 371 | in Cadiz, Huelva en Granada | ||
| 372 | Hij zag een klein kind, dat liep zonder zorgen, | ||
| 373 | O Mária Pepita Lécina | ||
| 374 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 375 | |||
| 376 | Nabij de haven is een bron water | ||
| 377 | daar put men koud, op de hete ka | ||
| 378 | Daar dronk hij diep het ijskoud water, | ||
| 379 | Mária Pepita Lécina | ||
| 380 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 381 | |||
| 382 | Er liep een zeeman langs de kade | ||
| 383 | 's Nachts was hij in het paradijs | ||
| 384 | en 's morgens liep hij de trap van de hel af | ||
| 385 | en hij lag in zijn kooi als in het graf. | ||
| 386 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 387 | |||
| 388 | En 's nachts ter wacht trok de zwaluw over | ||
| 389 | van Noord naar Zuid, over Ibiza | ||
| 390 | een lichte wolk over kaap Aguila | ||
| 391 | een donkere wolk boven Afrika. | ||
| 392 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 393 | |||
| 394 | De bergen zijn heet bij Cartagena | ||
| 395 | en de dalen zacht bij Ayora | ||
| 396 | Maar heter en zachter dan bergen en dalen | ||
| 397 | is Mária Pepita Lécina | ||
| 398 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 399 | |||
| 400 | Mária Lécina is te kopen | ||
| 401 | voor twintig zilveren peseta | ||
| 402 | in Madrid, Barcelona, Ceuta, Sevilla | ||
| 403 | in Cadiz, Huelva en Granada | ||
| 404 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 405 | |||
| 406 | Hij stond het lied in het donker te zingen | ||
| 407 | op de brug op de ree voor Valencia | ||
| 408 | En de stuurman wou weten of dat een nieuw lied was | ||
| 409 | Mária Pepita Lécina? | ||
| 410 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 411 | |||
| 412 | Het werd gedrukt voor twee zilveren guldens | ||
| 413 | Hij pakte het in een zwart zeildoek pak | ||
| 414 | Hij bond het dicht met fijn zeilgaren | ||
| 415 | en hij lakte het met rood zegellak | ||
| 416 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 417 | |||
| 418 | Hij schreef er een moeilijke Spaanse brief bij | ||
| 419 | aan Mária Pepita Lécina | ||
| 420 | Dat dit het lied was met de honderd refreinen | ||
| 421 | op Mária Pepita Lécina | ||
| 422 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 423 | |||
| 424 | Maar toen hij Mária's naam had geschreven | ||
| 425 | voer hem de doodskou in zijn keel | ||
| 426 | Want hij was de naam van de haven vergeten | ||
| 427 | en de naam van de straat en het bordeel | ||
| 428 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 429 | |||
| 430 | De zeeman stond over de reling te kijken | ||
| 431 | een maat op de ka, die sprak hem aan | ||
| 432 | Die heeft hem de allerbeste groeten | ||
| 433 | van Mária Lécina gedaan | ||
| 434 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 435 | |||
| 436 | Mária Pepita was te kopen | ||
| 437 | voor twintig peseta, voor iedereen | ||
| 438 | Voor hem alleen ging haar kamer open | ||
| 439 | voor een lied, voor hèm alleen | ||
| 440 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 441 | |||
| 442 | Toen heeft die zeeman een brief geschreven | ||
| 443 | daarin was twintig peseta | ||
| 444 | Daarop stond te lezen: Mária Lécina | ||
| 445 | te Cadiz, Huelva, of Granada. | ||
| 446 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 447 | |||
| 448 | Een rijk heer kan met goud betalen | ||
| 449 | met zilver betalen kan iedereen | ||
| 450 | Maar Mária Lécina zo betalen | ||
| 451 | met een doodsteek, dat kan er maar een | ||
| 452 | ¿Porqué, Porqué? | ||
| 453 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 454 | |||
| 455 | --------------------------------------------- | ||
| 456 | |||
| 457 | Shanghai, Semarang, Stockholm, Nagasaki | ||
| 458 | Curaçao, San José, Acajuicilla | ||
| 459 | Overal gaat er een kamer open | ||
| 460 | voor twintig zilveren peseta | ||
| 461 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 462 | |||
| 463 | Op een nacht dat de zeeman aan Spanje voorbijvoer | ||
| 464 | klopte hij aan de kapiteinskajuit | ||
| 465 | En de deur sprong open, maar er was niemand | ||
| 466 | dan de dood, die keek een patrijspoort uit | ||
| 467 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 468 | |||
| 469 | En achter de dood was het helder groen water | ||
| 470 | zo licht als de ogen van Mária | ||
| 471 | De dood stond daar om uit te rusten | ||
| 472 | want hij kwam van Mária Lécina | ||
| 473 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 474 | |||
| 475 | Wie in de hel zijn hart heeft verloren | ||
| 476 | die kijkt de dood niet eens meer na | ||
| 477 | Die is eeuwig verdoemd een lied te horen: | ||
| 478 | Mária Pepita Lécina | ||
| 479 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 480 | |||
| 481 | Er staat een wit bed in iedere kamer | ||
| 482 | daar slaapt men zo diep als in de dood | ||
| 483 | Maar het geeft niet met wie men ook mag slapen | ||
| 484 | het is nooit voorgoed, het is nooit de dood | ||
| 485 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 486 | |||
| 487 | En toen de zeeman langs Spanje terugvoer | ||
| 488 | vroeg hij naar Mária Lécina, | ||
| 489 | en niemand wist meer waar Pepita woonde | ||
| 490 | te Cadiz, Huelva of Granada | ||
| 491 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 492 | |||
| 493 | Maar er was een witte doek aan komen drijven | ||
| 494 | op de rotsen voor Valencia | ||
| 495 | En men had de witte zeehavik zien kijven | ||
| 496 | op de golven voor Villajoyosa | ||
| 497 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 498 | |||
| 499 | In alle havens hoorde hij zingen | ||
| 500 | Mária Pepita Lécina | ||
| 501 | En de zwarte zeezwaluwen scheerden de zeeën | ||
| 502 | van Finisterre tot Negreiga | ||
| 503 | ¿Porqué, Porqué? | ||
| 504 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 505 | |||
| 506 | ---------------------------------------- | ||
| 507 | |||
| 508 | In iedere kamer hangt een spiegel | ||
| 509 | wanneer men zich te wassen staat | ||
| 510 | Men ziet daarin een gezicht, en daarachter | ||
| 511 | de dood die op iets te wachten staat | ||
| 512 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 513 | |||
| 514 | Maar er zong een engel aan Gods voeten | ||
| 515 | hoog boven de rotsen van Corsica: | ||
| 516 | God zal de zeeman wel vergeven | ||
| 517 | want God vergaf Mária Lécina | ||
| 518 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 519 | |||
| 520 | Ja, God zal de zeeman wel vergeven | ||
| 521 | gelijk hij Mária Lécina vergaf. | ||
| 522 | Want Petrus zelf, staat er geschreven | ||
| 523 | verloochende hem op zijn gang naar het graf | ||
| 524 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 525 | |||
| 526 | Er is geen vrede in een mensenleven | ||
| 527 | niet in Cadiz, Huelva en Granada, | ||
| 528 | wanneer hij niet afrekent met zijn leven | ||
| 529 | Met Mária Pepita Lécina | ||
| 530 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 531 | |||
| 532 | En eens dat zij voor Averia lagen | ||
| 533 | op een Zondagmorgen bij bladstil weer | ||
| 534 | stond hij in een spiegelglad water te staren, | ||
| 535 | zijn eigen ogen zagen hem weer | ||
| 536 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 537 | |||
| 538 | Toen hij zich zag in dat helder water | ||
| 539 | - daar staat het water duizend vaam - | ||
| 540 | zag hij achter zich in dat helder water | ||
| 541 | een blinkende witte hemel staan | ||
| 542 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 543 | |||
| 544 | En toen hij daar zo stond te staren | ||
| 545 | in de diepen hemel onder zee, | ||
| 546 | kwam het water hem in zijn ogen schieten | ||
| 547 | en daarvan rimpelde de zee | ||
| 548 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 549 | |||
| 550 | En eensklaps scheen in dat spiegelglad water | ||
| 551 | diep onder zee voor Averia | ||
| 552 | een schip door de witte wolken te varen | ||
| 553 | met als boegbeeld Mária Lécina | ||
| 554 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 555 | |||
| 556 | En toen hij opkeek naar de hemel | ||
| 557 | zag hij hoog boven Averia | ||
| 558 | een schip door de witte wolken varen | ||
| 559 | met als boegbeeld Mária Lécina | ||
| 560 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 561 | |||
| 562 | Geen mens kan in de hemel reiken | ||
| 563 | Hij keek over het leeg water uit | ||
| 564 | De kapitein was aan wal gevaren | ||
| 565 | de statietrap, die hing nog uit | ||
| 566 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 567 | |||
| 568 | Hij ging de statietrap naar beneden | ||
| 569 | de treden liepen tot onder zee | ||
| 570 | De wolken spiegelden in het stil water | ||
| 571 | Hij liep langzaam door tot onder zee | ||
| 572 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 573 | |||
| 574 | Hij gleed langzaam tussen de witte wolken, | ||
| 575 | daar scheen een lichte stroom te staan | ||
| 576 | Als 's nachts een visserssloep van Catania | ||
| 577 | zo voelde hij die diepe deining gaan | ||
| 578 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 579 | |||
| 580 | In die diepe deining haalde hij adem | ||
| 581 | in de wolken diep onder Averia | ||
| 582 | Daar staat het water wel duizend vadem | ||
| 583 | O Mária Pepita Lécina | ||
| 584 | ¿Porqué, Mária? | ||
| 585 | |||
| 586 | En toen de statietrap weer vrij was | ||
| 587 | kwam de dood uit de kapiteinskajuit | ||
| 588 | Hij liep de trap van de brug naar beneden | ||
| 589 | daar hing de statietrap nog uit | ||
| 590 | |||
| 591 | Hij liep langzaam de statietrap naar beneden | ||
| 592 | en keek over het leeg water uit | ||
| 593 | Hij zag de hemel staan in het water | ||
| 594 | Toen keek hij naar de hemel uit | ||
| 595 | |||
| 596 | Hij zag een witte zeehavik storten | ||
| 597 | uit duizend vaam lucht in duizend vaam zee | ||
| 598 | De hemel spiegelde in het water | ||
| 599 | Een witte zeehavik steeg op in zee | ||
| 600 | |||
| 601 | Een witte zeehavik stort in het water | ||
| 602 | Het water stort boven de dood omhoog | ||
| 603 | Een witte zeehavik stort in het water | ||
| 604 | Twee witte zeehaviken storten omhoog. | ||
| 605 | |||
| 606 | Toen keek de dood naar de lichte hemel | ||
| 607 | en hij rustte op die statietrap uit | ||
| 608 | En de zwarte zeezwaluw scheerde de zeeën | ||
| 609 | Hij keek over het leeg water uit. | ||
| 610 | ¿Porqué, Porqué? | ||
| 611 | ¿Porqué, Porqué? |
Instructions
To select texts manually for this utility, click on the link at the top of each of the two texts you wish to compare, and then return to this page and reload it. The text ids are stored as cookies.