De Summer schient in all sin Pracht. 
He grönt un blöht un levt un lacht 
Op Koppeln, Moor un Heiden; 
Als harr de Eer 
Keen Kummer mehr 
Un nix als luter Freuden.

Dat smucke Holt is wedder grön, 
Un Feld un Wischen staht to blöhn, 
Un moje is dat Wedder. 
De Lurken singt, 
De Lämmer springt, 
De Drosseln fleut in'n Redder.

Ach, freu di an de schöne Tid! 
Dat durt ni lang, so is se wid. 
So streut de Winter Flocken, 
Un Grön un Blom 
Weern als en Drom, -- 
Un witt sünd di de Locken!