Nu wazen weide en bouwland weg
            In vrede aanminnig.
Een vogel op een dorenheg
            Zingt droef en innig.
De zon drijft bevend boven 't land
            In gouden nevel,
Zet elke ruit in rozebrand
            Aan eiken gevel.
De klaterpopels buigen, zwart
            Op gouden luchten. 
Zij zoeken steun voor groote smart: -
            Ik hoor ze zuchten.
En bruideblank op 't hemelgoud,
            In stille tuinen,
Staan bloesemboomen, beurend stout
            Beloftekruinen.
De linden geuren langs den weg,
            Die liefdeboomen... 
De vogel op den dorenheg, 
            Die zingt mijn droomen.