O mijn Pedro, waar blijft Pedro, 
O ik wacht wel zeker al een uur hier. 
Ik zal maar zitten gaan, 
ik word zoo moe van ’t staan. 
O, kom maar gauw, 
ik verlang naar jou. 
Ik zie daar iemand koomen. 
Is dat mijn Pedro niet. 
Tasmania, Tasma-an-i-a-ja. 

O, teer beminde schat, 
zit gij hier zo alleene. 
O, hoe bevreugt mij dat. 
O, kijk eens naar de schoone maan, 
kom laat ons dansen gaan.’