So ic ware een voghel clein ,
niemant die ' t sou clappen !
maer naer di , mijn liefken rein ,
och wat vlooch ic rappe !
Och wat sattic blide en sacht,
up dijn veinster heel den nacht !

So ic ware een voghel clein,
een dat scoon can singhen,
' c liet dan ront dijn camerkijn
al mijn liekens clinghen !
al mijn liekens ; een voor een,
du souts ' t hooren , du alleen !

Doch en hoordes du het niet,
bleef du zoete slapen,
' c bleefer singhen liet bi liet tot du souts ontwaken ,
en mi segghen : vogel bli
singh so elcken nacht voor mi ! ... »

o'c En sou niet vluchten gaen,
' c liet van di mi vanghen,
'c liet mij in een ceefkens aen
naest dijn beddeken hanghen,
want van di ghevanghen sijn ,
' t ware vroude, ghene pijn ! ...