Ecce, chorus virginum
tempore vernali,
dum solis incendium
radios equali
moderatur ordine,
nubilo semoto, 
fronde pausat
tilie Cypridis in voto!

In hac valle florida
floreus flagratus,
inter septa lilia
locus purpuratus.
Dum garritus merule
dulciter alludit,
philomena carmine
dulcia concludit.

Acies virginea
redimita flore;
quis enarret talia,
quantoque decore
prenitent ad libitum
Veneris occulta?
Dido necis meritum
proferat inulta.

Per florenta nemorum
me fortuna vexit;
arcum Cupidineum
vernula retexit.
Quam inter Veneream
diligo cohortem,
langueo, dum videam,
libiti consortem.

Questio per singulas 
oritur: honesta 
potiorque dignitas
casta vel incesta?
Flora, consors Phyllidis,
est sententiata:
"caste non est similis
turpiter amata."

Iuno, Pallas, 
Clyope, Cytherea
dura affirmant interprete
Flora verbi iura: 
"flagrabit felicius 
nectare mellito
castam amans potius 
quam in infinito."

Iura grata refero 
puellarum ludis;
vigeant in prospero 
pudice futuris!
Actibus temeritas 
nulla salutaris,
contingat iocunditas, 
spes adulta caris!