o Gulden' hoofd der blijde zonne,
volheerlijke, altijd nieuwe bronne
van levenskracht;
wie heeft u in die blauwe streken
het brandend voetspoor uitgesteken
en voorgedacht?
 
Gij staat des morgens op, beneden
't bereik van sterflijke oogenleden;
en rijzend, dan
verblijdt gij mensch en dier en boomen;
en 's avonds laat gij los de toomen
van uw gespan.
 
O [Edel']1 zonne, o machtig wezen,
o zienlijke afgezant van dezen
die 't al beveelt;
wat ben ik, of wat zijt gij, schoone,
als in des Heeren schild en [kroone]2,
een wapenbeeld?
 
Zoo kent men aan des Ridders wapen
zijn hofgezin, zijn huis, zijn' knapen,
zijn heerlijk slot;
zoo kan men aan uw' pronksieraden,
o zonne, uw edelen Ridder raden:
zijn name is - God!