Dum vastos Adriae fluctus, 
rabiemque furentis gurgitis, 
atque imis stagna agitatis vadis,
Scyllamque et rapidas Syrtes miratur 
Iacchus monstraque non ullus cognita temporibus,
candida pampinea redimitus tempora fronde,
haec cecinit prisco carmina docta sono :

Iosquini antiquos, Musae, memoremus amores,
quorum iussa facit magna regnator Olympi aeternam 
prater seriem et moderamina rerum, 
dum stabat mater miserans natumque decoris inviolata 
manens lacrimis plorabat 
iniquo iudicio exstinctum.  
Salve, o sanctissima, salve regina, 
et tu, summe Deus, miserere, 
quotannis cui vitulo 
et certis cumulabo altaria donis.

Dixerat. Argutae referebant omnia cannae,
Mincius et liquidis annuit amnis aquis.