Vijf liederen , opus 94

Mijn belegerd leven lijkt soms een voorloopige
Vestiging voor een toekomstig rijk;
Ik moet het houden, doe vaak wanhopige
Pogingen om ontijdig op te breken,
Als ik lijd aan 't heimwee naar de zalige streken
Die ik verdedig en zelf nooit bereik.

Zij voelt zich onder 't donker van de boomen
Zoo eenzaam, dat zij zelf haar schouder liefkoost.
Haar handje, met de ronding ingenomen,
Die over 't zomerkleed is bloot gekomen,
Daalt af, dwaalt af; zij richt zich op en bloost,
Gaat dan weer voort een kleedingstuk te zoomen.

Wij komen nooit meer saam: 
De wereld drong zich tussenbeide, 
Soms staan wij beiden 's nachts aan 't raam, 
Maar andre sterren zien we in andre tijden. 

Uw land is zoo ver van mijn land verwijderd: 
Van licht tot verste duisternis - dat ik 
Op vleuglen van verlangen rustloos reizend, 
U zou begroeten met mijn stervenssnik. 

Maar als het waar is dat door groote droomen 
Het zwaarst verlangen over wordt gebracht 
Tot op de verste ster: dan zal ik komen, 
Dan zal ik komen, iedren nacht.

Morgenwind wekt mij, blaadrend in de boom
Waaronder ik in droom lag met een vrouw
Zo wulps als lieflijk, maar zelfs in die droom,
Toch zeer kortstondig, bleef ik haar niet trouw.

De kim woei open. Ik was weer verheugd
En wies mijn warm gezicht in morgendauw.
Ik roofde een landmeisje haar melk en deugd
Met volle teugen, en had geen berouw.

Ik leef. Ik vrees alleen dat 't web van wegen
Dat zich al nauwer om de wereld spant,
Mij niet meer doorlaat naar het ver gelegen,
Steeds wenkend en steeds wijkend wonderland

Reine jonkvrouwen die mij leest,
Als door mijn zinlijk woord ontroerd,
Aan 't lustloos leven fel ontvoerd,
Ge een streeling gaan voelt langs uw leest,

Denkt eens aan hem die altijd gaf
Tot hij niets overhad, weest lief,
Streelt eens zíjn zinnen, schrijft een brief,
Spreekt een ontmoeting met hem af.
 
Weest voor gevolgen niet bevreesd:
Als 't rendez-vous soms vruchten heeft,
Gij zijt het niet die ze voldraagt.
 
Wordt in een vers dat hem ontzweeft
Uw schuld onthuld, 't is niets gewaagd,
Jonkvrouwen die mijn verzen leest.