Winternachtsdroom

Recitativo
’t Is middernacht,
doch ’k moet nog waken.
Ik dacht alleen te rust te gaan …
Moest Vriezeman mij durven raken,
ik stierf om ’t leed mij aangedaan.
Hoe kan ik uit de burg geraken?
Van ijs de wallen om mij heen.
Moet ik de lente droef verzaken?
Waar is de hoop?… Ik heb er geen.

Aria
O zonnebloem, gij zijt het beeld
Van liefd’ en trouw, van hoop en leven,
Zoals gij hier staat (zijt) afgebeeld
Om u komt ’t lief verleden zweven.
O zonnebloem.
Gij waart het die mij ’s morgens teder
Als page mijn de stralen dronk
En ’s avonds weer uw blaadjes sloot,
Herlevend met mijn eerste stralen.
Kan winterkou u doen verkwijnen,
Dan blijft uw beeld op dit tapijt,
Zo kan de schoonheid nooit verdwijnen
Tot gij weer straalt van zomerlicht.
Dan zal ik ook vol jeugd en gloed
De mens, de schepping, ’t al, omprangen,
Doen blozen bleke meisjeswangen
En kleuren met mijn stralenvloed.
O zonnebloem, gij zijt het beeld
Van liefd’ en trouw, van hoop en leven.
Zoals gij hier zijt afgebeeld
Komt ’t lief verleden om u zweven.
O zonnebloem, gij zijt het beeld
Van liefd’ en trouw, van hoop en leven.