Twee liederen

Nu dwalen in de avond die geuren
Ons pad voorbij -
Al die bloeiende boomen die geuren
Voor jou en mij.
 
O lieve! in de avondzon blozen
Wij allebei -
Zie al die bloemetjes blozen
Om jou en mij.
 
Hoor je die krekeltjes zingen,
Al éénerlei -?
Die liedjes, die diertjes, die zingen
Van jou en mij.
 
Zie ginder die twee gouden vensters,
Daar wonen wij -
Daar wachten twee lichtende vensters
Op jou en mij.
 
Zie die duizende sterretjes stralen
Al naderbij - -
Kind! kind! ál die sterretjes stralen
Voor jou en mij!

Tegen het donker van een schuur 
Danste op de deel een gouden vlieg, 
Vlak voor den schemer van een wieg
Straalde op den grond het zonnevuur; 
Een wijnrank en een rozelaar
Vlochten hun takken door mekaar -
En midden uit die zwarte poort 
Bekeek een kleine rose droomer 
Verbaasd dien grooten groenen Zomer,
En murmelde een verwonderd woord, - 
En voor de poorte van den stal
Bloeide het blauw, heerlijk heelal!
Zoo was het meer: - er was eenmaal 
Een kind, dat in een kribbe lag
En naar de groote wereld zag,
- Het is een oud prachtig verhaal - 
Een wijnrank en een rozelaar 
Vlochten hun takken door mekaar -
Daar was alleen wat stroo in huis, 
Daar was een moeder en een herder, 
Een ezel en een duif - - en verder
Brachten de menschen hem een kruis, - 
En vóór de poorte van den stal
Bloeide het blauw, heerlijk heelal!