Liederen

In de lucht was laat nog licht
bij het zonnedalen,
en de bloemen waren dicht,
en de nachtegalen 
deden luistrend leven mij 
in het stille nachtgetij .

Toefde ik waar het water liep
langs de varenveeren,
langs het water, breed en diep,
waar de waaiers geeren,
hoorde ik wilde golfjes slaan
van bewogen waterbaan.

Rusteloos en vleiend- zacht
klonk hoog- helder klaatren,
' k luisterde in den zomernacht
naar ' t gestoei der waatren,
rusteloos hun zingen klonk 
en het laatste rood verblook.

Over het wegje wieglen de loovers 
licht in een reidans heen en weer.
Bevend in't zonlicht dodeint daar het koren,
hoor dat geruisch ginds: Een zang op het meer.
Even, heel even woei zang door mij henen, 
toen ik daar stond, in de lichtblijen dag.
Vrij was ik even van al wat mij deerde
Schoonheid, gegroet, met uw lied en uw lach!