A mi Maria, Cantares viejos y nuevos de Galicia

Airiños aires,
Airiños de miña terra;
Airiños aires,
Airiños levaime a ela.

Anduriñas,
Qu' añidades no lugare,
As doentes ansias miñas
N' as vosas alas levade

Estreliña,
Miña estrela,
Que conoces meus pesares,
Quando ch'o pregunte ela
Dille as miñas soedades.

N' o silencio misterioso
D' unha noite de luar.
Un sonido moy queixoso
Xunto á min sentin pasar.

A muller do negro pano
C' a sua sombra me tocou.
Desd' aquel momento estrano
De pesar morrendo vou.

Xa non choras queridiña
Xa che volveu á color,
E de festas e de xolda
Xa non perdes ocasion.
Os rapaces do roeiro
Non te vencen n' o enchoyar,
E qu' as outras raparigas
Xa non gustan parolar.
Mais o que bien quixoun dia
Si a quererten aficion,
sempre lle queda unha magoa 
Dentro do seu corazon.

Moito te folgas axiña
Que sou peches olvidar,
E qu' as pasadas feridas
Xa non te fan sospirar.
Moito a que las os teus trages,
Moito finges reloucar,
E moitiño cos teus ollos
Fas os homes tolerar.
Mais o que bien quixoun dia
Si a quererten aficion,
sempre lle queda unha magoa 
Dentro do seu corazon.