De Virginibus

O pulcre facies
Deum aspicientes
et in aurora edificantes,
o beate virgines,
quam nobiles estis,
in quibus rex
se consideravit, cum in vobis
omnia celestia ornamenta presignavit,
ubi etiam suavissimus hortus estis,
in omnibus ornamentis redolentes.

O nobilissima viriditas,
Quae radicas in sole,
Et quae in candida 
Serenitate luces in rota,
Quam nulla terrena 
Excellentia comprehendit,
Tu circumdata es amplexibus 
Divinorum mysteriorum.
Tu rubes ut aurora 
Et ardes ut solis flamma.

O dulcissime amator,
o dulcissime amplexator:
Adiuva nos custodire
virginitatem nostram.

Nos sumus orte in pulvere,
heu, heu,
et in crimine Ade.
Valde durum est contradicere
quod habet gustus pomi.
Tu erige nos, Salvator Christe.

Nos desideramus ardenter te sequi.
O quam grave nobis miseris est
te immaculatum et innocentem
regem angelorum imitari.

Tamen confidimus in te,
quod tu desideres gemmam requirere in putredine.

Nunc advocamus te, sponsum et consolatorem,
qui nos redemisti in cruce.

In tuo sanguine copulate sumus tibi
cum desponsatione,
repudiantes virum et eligentes te,
Filium Dei.

O pulcherrima forma, o suavissime odor
desiderabilium deliciarum,
semper suspiramus post te
in lacrimabili exilio.
Quando te videamus
et tecum maneamus?

Nos sumus in mundo
et tu in mente nostra,
et amplectimur te in corde
quasi habeamus te presentem.

Tu fortissimus leo rupisti celum,
descendens in aulam Virginis,
et destruxisti mortem,
edificans vitam in aurea civitate.

Da nobis societatem cum illa
et permanere in te, o dulcissime sponse,
qui abstraxisti nos de faucibus diaboli,
primum parentem nostrum seducentis.