Ses liederen

Hoe stoeit nu der Lente levenâam
door woud en weide en veld!
Reeds slaat de lijster in bosch en braam,
de leeuwerik zingt met de boschvink saam:
O, gij zonnige wonnige wereld!

Straks komt de Mei en het woud heeft saan,
zijn reuktent opgesteld;
Sneeuw witte wolken de lucht omgaan,
en boomen en tronken vol rozen staan:
O, gij zonnige wonnige wereld!

O Jongens en meisjes omkranst uw hoofd,
ten dans om de linde gesneld;
Wat heden prijkt is morgen ontlooft,
en het sneeuwt en stormt eer 't een gelooft.
In de zonnige wonnige wereld!

  Das ist des Lenzes belebender Hauch,
Der atmet durch Flur und Feld!
Schon schlägt die Drossel im Erlenstrauch,
Die Lerche singt und der Buchfink auch:
  O du sonnige, wonnige Welt!

  Bald kommt der Mai und der Wald wird grün
Und wölbt sein duftiges Zelt!
Die weissen Wolken am Himmel ziehn,
Der Apfelbaum und die Rose blühn:
  O du sonnige, wonnige Welt!

  Ihr Knaben und Mädchen, nun kränzt das Haupt,
Zum Tanz um die Linde gesellt!
Was heute prangt, ist morgen entlaubt
Und es schneit und stürmt, bevor ihr es glaubt,
  In die sonnige, wonnige Welt.

 ... 

Waar kerelen woonden, daar wonen we goed;
Daar golft op de voren het welige koren,
daar weren de duinen den reuzigen vloed,
Kerlingaland! Kerlingaland! Gegroet!

Want de kerelen minden, bevrijdden dit land;
Ze steunden den standaard,
En redden den landaard,
al leefden zij bij 'nen roggenen kant
Kerlingaland! Kerlingaland! Gegroet!

Wat de kerelen wonnen, bewaren we vrij;
We haten wat valsch is,
Bestrijden wat walsch is,
verschoppen den waan en de dwingelandij...
Kerlingaland! Kerlingaland! Gegroet! 

Mooi Grietje staat op liefde wacht,
te middernacht, te middernacht;
Ze tuurt aan 't open vensterkijn,
ver in den bleeken maneschijn.
Mooi Grietje staat te middernacht
op liefde wacht.

Het goede vol gezicht der maan,
staart Grietjen uit den hoogen aan;
't schijnt wel of om haar breeden mond,
en meelijtrek te lezen stond.
Het goede vol gezicht der maan
staart Grietjen aan.

Mooi Grietje tuurt, mooi Grietje wacht,
'twordt later, later in den nacht;
De mane pinkt haar deernis weg,
glijdt verder over haag en heg;
de nachtuil krast een spottend lied:
"Die arme Griet!"

Speleman, nu moogt gij zwijgen
wilt gij wezen vroed.
Ziet gij niet mijn boezem hijgen?
Speleman, moogt gij zwijgen,
want ge speelt te zoet.

Tranen blinken in hare oogen;
ik schenk heur mijn hart,
Dat ze zal bewaren mogen.
Tranen blinken in hare oogen,
Scheiden, welke smart!

Kind, gij zult het trouw bewaren
tot ik weder keer.
Bij u vreest het geen gevaren,
Kind, gij zult mijn hart bewaren,
Scheiden doet zoo zeer.

Waarom weenen de bloemen, van zaligheid zat,
Elken morgend de blaadjes der kelken nog nat!
Ze zien mij toch dwalen, mistroostig alleen,
langs den wegel waar vroeger wij gingen getween.
Waarom zingen de vogels nog immer hun lied?
O ze voelen de drukte mijns harten dan niet?
Ze spelen en kwelen als vroeger en meer,
het is overal leutig alwaar ik mij keer.

Waarom dartelt het windje nog vroolijk alom?
Waarom klingelt het klokje zoo blijde, waarom?
Ze laten mij loopen mistroostig alleen,
langs den wegel waar vroeger wij gingen getween.
Het is winter daar binnen, het woelt er zoo bang,
In het diepste mijns harten zwijgt morgend gezang!
Komt, buldert orkanen, voort zonder gena!
Want de liefde werpt doornen alom waar ik ga!

Wie zal er ons kindeke douwen,
En doet het zijn moederke niet?
Wie zal er zijn dekentjes vouwen,
Dat 't schaarsch door een holleken ziet?.
Kleine, kleine, Moederke alleen,
Douw-douw-douw derideine,
Kleine, kleine, Moederke alleen,
Kan van uw wiegske niet scheên!

Wie zal naar ons kindeke kijken,
Dien bleuzenden stouten kapoen?
Wie zal er zijn hemdekes strijken,
Zijn haarken in krullekes doen?
Kleine, kleine, Moederke alleen,
Douw-douw-douw derideine,
Kleine, kleine, Moederke alleen,
Kan van uw wiegske niet scheên!

Wie zou voor ons kindeke derven,
Heur laatste kruimelke brood?
Wie zou er, wie zou er voor sterven,
En lachen op kind en op dood?
Kleine, kleine, Moederke alleen,
Douw-douw-douw derideine,
Kleine, kleine, Moederke alleen,
Kan van uw wiegske niet scheên!