Najpiękniejszych moich piosnek 
  nauczyła mnie dzieweczka,
Mistrzem bowiem były dla mnie 
  harmonijne jej usteczka.

Te usteczka brzmiały zawsze 
  jakąs piosnką swieżą, nową,
Każdy uśmiech był melodią,
  śpiewem było każde słowo.

Wszystko o czym serce śniżo,
  wszystko o czym nawet nie śni,
Odbijało się w jej oczach 
  i płynęło w słodkiej pieśni.

Więc mnie zawsze przy jej boku,
  wpatrzonego w jej oblicze,
Kołysały śpiewne mary,
  czarodziejskich brzmień słodycze.

Czegom uchem nie dosłyszał, 
  czegom wzrokiem nie doczytał,
Tom z usteczek malowanych
  sam ustami swymi chwytał.