1  [Psalmus Asaph.]
   Deus, venerunt gentes in hæreditatem tuam;
   polluerunt templum sanctum tuum;
   posuerunt Jerusalem in pomorum custodiam.
2  Posuerunt morticina servorum tuorum escas volatilibus cæli;
   carnes sanctorum tuorum bestiis terræ.
3  Effuderunt sanguinem eorum tamquam aquam in circuitu Jerusalem,
   et non erat qui sepeliret.
4  Facti sumus opprobrium vicinis nostris;
   subsannatio et illusio his qui in circuitu nostro sunt.
5  Usquequo, Domine, irasceris in finem?
   accendetur velut ignis zelus tuus?
6  Effunde iram tuam in gentes quæ te non noverunt,
   et in regna quæ nomen tuum non invocaverunt:
7  quia comederunt Jacob,
   et locum ejus desolaverunt.
8  Ne memineris iniquitatum nostrarum antiquarum;
   cito anticipent nos misericordiæ tuæ,
   quia pauperes facti sumus nimis.
9  Adjuva nos, Deus salutaris noster,
   et propter gloriam nominis tui, Domine, libera nos:
   et propitius esto peccatis nostris, propter nomen tuum.
10 Ne forte dicant in gentibus: Ubi est Deus eorum?
   et innotescat in nationibus coram oculis nostris
   ultio sanguinis servorum tuorum qui effusus est.
11 Introëat in conspectu tuo gemitus compeditorum;
   secundum magnitudinem brachii tui posside filios mortificatorum:
12 et redde vicinis nostris septuplum in sinu eorum;
   improperium ipsorum quod exprobraverunt tibi, Domine.
13 Nos autem populus tuus, et oves pascuæ tuæ,
   confitebimur tibi in sæculum;
   in generationem et generationem annuntiabimus laudem tuam.