In medio maris contrarius erat ventus.
In imbre, in unda, in fluctibus levis
Navicula levis, navicula iactabatur.
Iam quarta vigilia noctis errabant, dolentes, lugentes;
Ecce, ecce a longe, ecce ambulans super mare,
ecce venit ad eos.
Turbati sunt stupore, timore.
Clamabant pavidi, "fantasma est!"
Locutus est Iesus, "Ego sum. Veni et tu, Petrus, super aquas."
Discessit e navicula, ambulavit, tremuit, precatus est Petrus:
"In vento valido, in unda liquida cupes immergitur. Iam cado iam pereo!
Me saluum fac, Iesu."
Apprehendit, repprehendit eum Dominus: "Modicae fidei, quare dubitasti?"
Clamabant undique gentes, "Fili[us] Dei vere, tu." Alleluia!