A kiedy będziesz moją żoną, 
umiłowaną, poślubioną, 
wówczas ogród nam się otworzy,
ogród świetlisty pełen zorzy. 

Rozwonią nam się kwietne sady, 
pachnąć będą nam winogrady
i róże śliczne i powoje
całować będą włosy twoje. 

Pójdziemy cisi, zamyśleni 
wśród złotych przymgleń i promieni, 
pójdziemy wolni alejami, 
pomiędzy drzewa, cisi, sami! 

Gałązki ku nam zwisać będą, 
narcyzy piąć się srebrną grzędą
i padnie biały kwiat lipowy
na rozkochane nasze głowy. 

Ubiorę ciebie w błekit kwiatów, 
niezapominek i bławatów, 
ustroję ciebie w paproć młodą
i świat rozświetlę twą urodą. 

Pójdziemy cisi, zamyśleni, 
wśród złotych przymgleń i promieni, 
pójdziemy w ogór pełen zorzy, 
kędy drzwi miłość nam otworzy. 

Pójdziemy cisi, zamyśleni, sami!