Hardt å halda ut: 
enno ingen gut!
Det er langt, so lenge vona! 
Mangein gut saag eg, 
som saag blidt paa meg;
men han tok meg ikki til si kona.

Ung var eg eingong
full av dans og song,
som den friske blom og blömde;
gutar raudnad daa,
naar dei paa meg saa;
men eg eldest, og dei fraa meg roömde.

Ja, dei drengir er 
blinde paa si ferd, 
stupa derfor tidt i laupet.
Mangein spræker kar
gifter seg for gard,
fær so attaat gaasi med paa kaupet.

Von er enno her:
endaa baaten ber,
um det slitast maa med austen.
Enno koma kann
han, som verdt min mann:
beste ber verdt plukkat seint um hausten.