God en versmaadt het niet het kerksken van te lande,
zijn grover wierook en zijn ongeschoolde zangen,
het gebed van 't boerevolk van knechts en meiden,
en de schamele bloemen geplukt in de weide,
't ootmoedig buigend hoofd tussen vereelte handen,
en 't Ave Maria van 't vroom onschuldig harte,
O, verdelg in mijn hart alle trotse gedachten.
't Kwade kruid dat zich mengt bij den heerlijksten veldoogst,
en verleen mij 't geloof, de hoop, de warme liefde
van hen die zonder klacht, al hun schamelheid dragen,
deemoedig vroom, ziehier mijn hart, ziehier mijn geest,
mijn hoofd en zijn gepeinzen, en mijn hand die dit schreef…
in naam des Vaders, des Zoons en des Heil'gen Geest.