Luby! Niech do boju tobie
Jeszcze chorągiewkę zrobię.
Gdy pojedziesz w krwawe boje, 
Zwieś na dzidę pracę moję;
Niech powiewa ku téj stronie, 
Gdzie twa luba we łzach tonie.

Niech jéj szelest co godzina
Moją chatkę przypomina, 
Smutek ojców niesłychany, 
Spustoszone nasze łany.
Lecz kochanku i przy chwale, 
Miej w pamięci moje żale.

Białą barwą jedna strona, 
Druga czerwoną znaczona;
Ta niewinność wojny znaczy, 
Druga rozlew krwi, rozpaczy, 
A pod orłem razem spoję
Z mém imieniem imie twoje.

Pomnij zawsze w ciężkiéj sprawie, 
O kochance i o sławie;
Gdy ulegniesz obcéj broni, 
Wtedy znak mój odrzyj z broni, 
Niechaj szydzący nie czyta, 
Czyja tu cyfra wyryta.