Een heel oud lied : Ik heb mijn hout bewaard
voor een beminden dag, voor lief gebeuren ...
hoe kom ik zoo dat oude lied te neuren ,
die peinzend -stil naar ' t haardvuur heb gestaard ?

Hoe welbekend zijn mij die beukengeuren ...
het oude lied diep door mijn wezen waart :
O kom nu rustig zitten bij den haard
en denk nietmeer aan dingen, die doen treuren ...

Zoo houd ik tweespraak in den stillen nacht
en leer opnieuw niet meer de vrees te vreezen ,
' k schouw uw gelaat en ga wat voor u lezen,

Dan wordt uw leed gelouterd en verzacht,
dan lacht gij stil bij ' t langzaam - aan genezen,
dan is verstild de smartlijk -wilde jacht.