De witte sneeuw in zachten val
gestoven heinde en verre,
uit onafzienbre hemelhal,
als kleine sterre aan sterre,

Heeft stadig -dalend toegespreid
al de onbegaanbre wegen ,
' k wist niet dat mij was toegezeid
zoo'n schoone winterzegen.

Als wit - besneeuwde menschen staan
de wilgen, half- gebogen 
den ruwen romp, en zwaar -belaân 
hun takken , onbewogen .

Zijn ' t pelgrims in gesloten pij,
van uit het Oost gekomen,
die wachtend staan , nu ' t daggetij
tot bidden roept de vromen ?

Ik weet het niet, aandachtig wil 
ik mijmrend blijven kijken 
naar ' t sneeuwgezicht en voelen stil
den droom er yan , den rijken .