De speelman is in ' t dorp gekomen,
de mooiste meisjes dansen al ,
de zon schijnt op de lindeboomen,
ik weet dat geen mij roepen zal .
Eens mocht ik tot uw reien treden
en heerlijk -overmoedig zijn,
ik was zoo jong in ' t schoon verleden,
de gansche wereld was toen mijn.
Den speelman kende ik bij de linden,
hij kwam zoo vaak in ' t middagtij,
ik mocht het mooiste meisje vinden,
wij dansten en wij waren blij .
Dat was een zwaaien, zwenken, zwieren,
dat was een zingen hoog en hel,
getweeën nu, en dan gevieren,
getweeën weer in ' t wilde spel.
Te middag in het noengetijde was al het jonge volk bijeen,
wij dansten in een schoon verblijden rondom den ouden speelman heen.
De speelman is in ' t dorp gekomen,
in de oogen blinken tranen mij ,
de zon schijnt op de lindeboomen,
ik weet dat alles is voorbij .