¡Si, si! Dios fixo esta encantada terra
pra vivir e gozar;
pequeno paraíso, este é un remedo
do que perdeu Adán.
Este prácido sol que nos aluma,
estes aires do mar,
este tempo soave, estas campías
que non teñen igual;
esta fala mimosa que nós temos,
de tan doce solás
que non sabe decir si non cariños
que hastra os corazós van;
esta terra, n'hai duda Dios a fixo
pra ser amada e amar.
¡Ei!, Galicia, a que dorme soños de ánxel,
e chora ó despertar
bágoas que, si consolan as súas penas,
¡non curan os seus mals!