Staat op, 't is 't koninginnenlied,
  dat uit den orgel springt
en over de rillende ruiten schiet
  en bin' de steenen dringt;
Staat op, zijt gij geen kind van haar,
  is zij geen koningin
van u? Gij voert een borst, niet waar,
  en 't woont een stem daarin?
Staat op dan, zingt, en zingt gij niet,
  staat op, en ondersteunt
met hoofd en brandenden blik het lied
  dat in den orgel dreunt!
Staat op! Welk land of koninkrijk
  met zulk een nationaal
gezang, met zulk een glorierijk
  en grootsch triomfgeschaal,
als wij, het katholijke volk,
  het koninkrijk van Hem,
die spreekt en alle rijk en volk
  doet beven op zijn stem;
als wij, op wien uw scepter blinkt,
  o Moeder, Maagd! - Welaan,
staat op, 't Regina Cœli klinkt,
  staat op en laat ons staan.