o Roozenkrans, Maria's blommenkroone,
  gij, troost van al dat christen name draagt,
zijt welkom, daar gij, altijd even schoone,
  de deugden beeldt van de onbevlekte Maagd.
      Leve Maria,
      nu en altijd;
    leeft eeuwig lang, Maria,
    die onze Moeder zijt!

Van 's morgens, eer de zon begint te stralen,
  verlangt mijn hert om naar de kerk te gaan;
en, Moedermaagd, den roozenkrans t' herhalen,
  waar blom en licht vóór uwen autaar staan.
      Leve Maria...

Als 't avond wordt, als iedereen van werken,
  zoo gij weleer, heeft zijnen plicht voldaan,
komt elk hem in den Roozenkrans versterken,
 om, 's morgens vroeg, weer hand aan 't werk te slaan.
      Leve Maria...

Bij dag en nacht in droeve of andere tijden,
  uw kracht versterkt mijn hert en mijn gemoed;
en immer wordt beproeving, last en lijden,
  door uw gebed, mij dragelijk en zoet!
      Leve Maria...

o Roozenkrans, 'k en duchte niet te sterven,
  zoo 'k steune op u en blijve aan u getrouw;
en nooit en zal Maria mij onterven,
  die al mijn hope op hare goedheid bouw.
      Leve Maria...

Gij zijt nog eens, Maria, welgekomen,
  met uwe maand van blijde blommen schoon;
dat ons gebed, door u in dank genomen,
  als roozengeur stijg op vóór uwen throon!
      Leve Maria...