Christene zielen,
  die 't vernielen
schijnt te vreezen van Gods Kerk,
  wilt niet duchten,
  wilt niet zuchten:
onvernielbaar is Gods werk!

Tusschenzang: (Al 't volk:)
  Helpt den christen
  uit de listen
die de wereld [rond]1 hem spant;
  helpt, in lijden,
  in verblijden,
helpt, Maria, Kerke en Land!

  Men kan spreken:
  Ik zal breken,
ik zal brijzelen, ik zal slaan!...
  De ijdele dwazen,
  laat ze razen:
dat God staan deed, dat zal staan!

  [Waar]2 de landen
  samenspanden
[om Gods wet en zijn gebod
  te vereeren,
  staat, vol eeren,
't volk nog vast, en steunt op God!]3

[  Maar de streken
  die het spreken
volgen van den wereldzin
  zullen vallen,
  en gaan allen,
vroeg of laat, den afgrond in.]4

  Moge Vlanderen
  nooit veranderen,
maar, van lage en listen vrij,
  dat het jeugdig,
  dat het vreugdig,
dat het altijd Vlanderen zij!

  Christen menschen,
  't waar' te wenschen
dat gij wildet wel verstaan
  van geen dingen
  schoon te zingen,
zonder hand aan 't werk te slaan!