Salbatore gora da Garazi aldian:
Ni ere han nunduzun igaran astian,
Debozione gabe senthoralian,
Ene gazte lagunak han beitziradian.

Bortietan artzain, eta ez jaisten ardirik,
Ountsa jan, edan, eta egin lo zabalik,
Mundian ez ahalda ni bezañ irousik.
Enuke segur nahi bizitze hoberik.

Izarbat jeikiten da goizerri aldeti,
Argi eder batetan, leñhuru bateki,
Erien sendotzeko photeriareki;
Hounki jin egin diat nik hari segurki.

Izar houra jiten da boztarioreki,
Zelialat eroanen naiala bereki;
Hitzaman diriozut nik hari segurki,
Haren zerbutchari nizatila bethi.

Amorio zaharra behar hait kitatu,
Hanitch phena dereitak hik eni kaosatu.
Maite berribat zitak ezpiritian sarthu
Hari behar deroat bihotza libratu.

Amorio zaharrak zutia jenatzen,
Berribaten jitiak hanitch agradatzen?
Zu ere gaztettorik hasi zinen maithatzen:
Hoberik duzunian orai naizu kitatzen.

Zounbat aldiz nik eztut egin nigarrez uthurri,
Zu zinadiala kaosa amak eraginik,
Arrazou ere baziala sobera badakit,
Zeren zutzaz benintzan charmaturik bethi.

Kitatzeko sujeta othe zer ahalden,
Ahal bezain etsatoki ari nuzu phentsatzen:
Ene buria deusetzaz ere eztit akusatzen
Inozent nuzu; eta joan zite arren.