Ik weet een simpel liedje, 
heel klein, maar diep van zin; 
ik weet een simpel liedje, 
- mijn smarte weent daarin. 
Klaagt zoetjes, vedelsnaren! 
De Lente is lang voorbij, 
de Zomer is heengevaren, 
Herfst en Winter nabij.... 
Klaagt zoetjes, vedelsnaren! 
Al-treurnis is nabij 
voor mij. 
 
Ik weet een simpel liedje, 
heel klein, maar zoo vol smart.... 
Ik weet een simpel liedje 
van een gebroken hart! 
Klaag zachtjes, vedel droeve, 
wek niet, wat slapen mag.... 
Och! Wist ik de diepe groeve, 
waarin ik mijn smarte lag!... 
Klaagt zoetjes, vedelsnaren! 
De Lente is lang voorbij, 
de Zomer is heengevaren, 
Herfst en Winter nabij.... 
Klaagt zoetjes, vedelsnaren! 
Al-treurnis is nabij 
voor mij. 
 
Ik weet een simpel liedje!.... 
Gelijk een heel klein kind 
heb ik mijn pijn vertroeteld, 
en als een bruid bemind. 
En nu zij, reuzin geworden, 
tóch wil gedragen zijn, 
kan ik - wat anderen morden! - 
verraden de lieve pijn?... 
Klaagt zoetjes, vedelsnaren! 
De Lente is lang voorbij, 
de Zomer is heengevaren, 
Herfst en Winter nabij.... 
Klaagt zoetjes, vedelsnaren! 
Al-treurnis is nabij 
voor mij.... 
 
Ik weet een simpel liedje.... 
Twee woorden zijn genoeg, 
om 't liedje saam te vatten: 
te laat eerst, dan te vroeg! 
Een vlinder, al lang gestorven, 
eer de mooiste roos ontbloeit.... 
Een roosje, verflenst en verdorven, 
eer de vlinder het vlerkje ontplooit.... 
Klaagt zoetjes, vedelsnaren, 
de Lente is lang voorbij, 
de Zomer is heengevaren, 
Herfst en Winter nabij.... 
Klaagt zoetjes, vedelsnaren! 
Al-treurnis is nabij 
voor mij.... 
 
Speelt zachtjes, vedelsnaren, 
weent zoetjes, zoetjes uit! 
Speelt zachtjes, vedelsnaren.... 
- Snikt diepe smart wel luid? 
De snaren zijn al gesprongen... 
De Zomer is voorbij.... 
Mijn liedjen is uitgezongen.... 
Herfst en Winter nabij.... 
De snaren zijn al gesprongen: 
Al-treurnis is nabij.... 
nabij....