Mijn zielsbeminde, wees nu blij en trotsch !
De winter wijkt voor onzen liefdegloed .
Snel smelt de vloer van ijs op veld en vloed
En op de waatren breken schots bij schots.

De lucht werd lentezoel bij d' eersten groet
En in mijn lokken voelde ik d'adem Gods.
En ' k juich van vreugde, nu de hand des Lots
Mij met uw liefde al ' t vroeger wee vergoedt.

O laat ons maken van ons leven thans,
Mijn langverwachte, laatgevonden schat,
Een Mei van bloemen, liefde en zonneglans !

Ik weet een kluisje in ruischend loof gevat.
Laat daar ons nestlen en verzinken gansch
In ' t eerst en laatst geluk dat ik bezat.