Ivo (mijmerend)
’t Was avond toen mijn broeder henen toog,
Een lichte bries in zijne zeilen vloog,
En vreugdig van aan ’t duistrend strand
Wuifde ik het afscheid met mijn hand.
Zo stil een zee, een lucht zo zuiver!
Mijn broeder juichte blijgezind.
Zijn boot met toppezeil en kluiver,
Ging lustig voor den wind!
Hij zou niet keren, ach!
Niet zien den blijden lach
Van ‘t onnozel wicht
Dat onbewust te spartlen ligt
Aan moeders saamgeprangde borst;
(Ivo weent)
Met hem die was mijn eigen bloed,
Verging de droom van gans mijn leven
(twijfelend)
Of heeft soms Bert voor mij geboet,
Is ’t lot der Mariëns nu geheven?
(Stella begeeft zich naar de bidbank van het O.L.V.
beeld, waar zij bidt)

Star der zee, wier trouwe glans
Ons voorlicht in den nood,
Blijf vonklen aan d’onstuimen trans

Wen dreigt gevaar of dood!
O heldre star der zee!
Die gloort voor ’t volk van ’t Vlaamse strand,
Die leidt hun boot met eigen hand,
O heldre star der zee!
Geef laafnis aan mijn wee!
Ivo
O Stella mijn! O Stella zoet!
Mijn licht nu steeds gelijk voordezen,
Ik hoor een stem in mijn gemoed
Die zegt dat gij verhoort zult wezen.
Stella (treurig)
Ach, Ivo, onze smart is groot,
Ons heil leed schipbreuk op de baren,
En waar ik meen ’t geluk t’ ontwaren,
Daar boven grijnst de dood!

(met begeestering en vurig)

Ivo
Al wat gebeurd is, heeft mijn liefde
Nog dieper in mijn hart geheid.
Stella
Ik heb u lief, en niet mijn liefde.
Ik heb ’t geluk vaarwel gezeid.
Ivo
Gelijk de lent na winterdagen,
De hoop bij mij steeds openluikt
Stella
Wij zullen eeuwig ’t noodlot dragen.
Ivo
Neen, ’k voel, het noodlot is gefnuikt.
Verhef uw hart, beur op uw zinnen,
En wees als uwe liefde sterk en trouw.
Stella
Kon sterke trouw het noodlot overwinnen.
Ivo
Gij hebt mij lief, mijn bruid,
Wees dan mijn vrouw, o Stella!
Nog niemand heeft een liefde gekoesterd als de mijn.
Mijn liefde zal het noodlot te sterk, te machtig zijn.
Zij zal de wind doen krimpen, de golven kruipen doen,
En ’t ongeweerte temmen in ’t felste van zijn woên.
Stella
Ik weet uw liefde is groot en goed
Ivo
Bert heeft voor mij geboet.
Stella
Mijn harte wenkt en weifelt.
Ivo
Gij aarzelt en gij twijfelt, ah!
Kom in mijn armen, teêrgeliefde, o Stella mijn!