Frissche bloemen

Slaapt, slaapt, kindje slaapt,
En doet uwe oogskes toe,
Die pinkelende winkelende oogskes daar,
'k ben 't wiegen al zo moe:
'k en kan u niet meer wiegen,
'k en ga u niet meer wiegen,
Slaapt, slaapt, toe!
g'hebt uw hert-uw mondje voldaan,
g'hebt al uw krinkelende krulletjes aan,
ach en 'k en kan van uw wiegske niet gaan:
slaapt, slaapt, toe!

Schemerliedje, tintel fijn,
buiten zilvert maneschijn,
buiten staan de boomen
te droomen.

Sterren beven in ’t fluweel, 
ijl-hoog suist muziekgespeel,
‘k sta te zien en luister,
in ’t duister.

Schemerliedje, tintel fijn,
mocht ik met uw wijsje klein,
geven stil verblijen
wie lij’en…

Een meezennestje is uitgebroken,
dat, in den wulgentronk
gedoken,
met vijftien eikes blonk;
ze zitten in den boom te spelen,
tak-op, tak-af, tak-uit, tak-in, tak-om,
met velen
en 'k lach mij, 'k lach mij, 'k lach mij bijkans krom.

Het meezenmoêrtje komt getrouwig,
komt op den lauwen noen,
al blauwig
en geluwachtig groen;
het brengt hun dit en dat, om te azen,
tak-om, tak-op, tak-af, tak-uit, tak-in,
ze razen,
en kruipen, vlug, het meezennestje in.

Het meezenvaârtje zit - de looveren
verduiken 't voor 't gestraal -
te tooveren,
al in de meezentaal;
daar vliegen ze, al med' een, te zamen,
tak-om, tak-op, tak-af, tak-in, tak-uit,
en, amen,
het meezennestje is weêrom ijele en uit.