Mihi est propositum in taberna mori,
[Vinum sit appositum]1 morientis ori,
[Ut dicant, cum venerint]2 Angelorum chori,
"[Deus sit]3 propitius huic potatori."

Poculis accenditur animi lucerna,
Cor imbutum nectare volat ad superna,
Mihi sapit dulcius vinum [in]4 taberna
Quam quod aqua miscuit præsulis pincerna.

Suum cuique proprium dat natura munus.
Ego nunquam potui scribere jejunus ;
Me jejunum vincere posset puer unus,
Sitim et jejunium odi tanquam funus.

Unicuique proprium dat natura donum.
Ego versus faciens vinum bibo bonum,
Et quod habent melius dolia cauponum
Tale vinum generat copiam sermonum.

Tales versus facio quale vinum bibo ;
Nihil possum scribere nisi sumpto cibo,
Nihil valet penitus quod jejunus scribo,
Nasonem post [calices]5 carmine præibo.

Mihi nunquam spiritus prophetiæ datur
Nisi tunc cum fuerit venter bene satur ;
Cum in arce cerebri Bacchus dominatur,
In me Phœbus irruit ac miranda fatur.