Alt det som no skal duga, det lyter vera stort;
for upp i Høgdi vilja no alle Folk so fort.
Det teiknar til, at alle den same Hugen faa
aa fara som dei store, og inkje som dei smaa.

 ... 

Det er ein Harm aa høyra ifraa eit annat Land,
at der er større Rikdom og alt i større Stand.
Det er so vondt aa vita, at ut i Landet der
skal vera større Byar og større Hus en her.

Ja, der er Husi høgre med fleire Fargar paa
og myket større Salar i Husom til aa sjaa
og fleire Folk i Gata og myket større Skraal
og fleire stora Bøker og frægare Maal.

Der er det fleire Kjolar, og ny er kvar ein Klut;
med halvtaars-gamle Klæde fær ingen ganga ut.
Der er det fleire Fruer, som pryda kann sin By
med myket større Stakkar og finare Ty.

 ... 

Det er den største Gleda, ein liten Fyr kann faa,
at han slepp upp i Høgdi, saa Folk maa honom sjaa;
og kjem der so ein framand og rosar honom gildt,
so verd han so stolt, at han reint 1øyper villt.

Kven kann so undrast paa, at det feller honom kjært
aa læra slike Ting, som dei rike hava lært,
aa drikka same Drykken og gjera same Skraal,
aa bera same Klædnad og læra same Maal.

Den Sida, som snur ut, er no den, som alle sjaa,
og det som er inn under, det ser no ingen paa.
Og sjaa me ut som Herrar, so faa me Herre-Rom,
so lenge til det syner, at Pungen han er tom.