Wat had het hutje zo menig gat,
waar maagdeken haar Kindeken zat!
 ... 

Er was geen venster, er was geen deur...
In het dak was zoo menige reet en scheur...
 ... 

Door de reten floot zoo scherpe wind,
door de zoldering sneeuwde het op het kind. --
 ... 

Maria wiegde het Kind op haar schoot,
en kuste zijn ijskoude wangjes rood...
 ... 

Sint Jozef nam het zoo zacht op de kniën,
En sprak: "Groote eer moet U geschiën!" --
 ... 

En de os en het heel klein ezelkijn
aanbaden het zoete Kindekijn --
 ...