Ponad grobami -- ponad smętarzami
Co rok wiosenna wstaje twarz słoneczka, 
I co rok ziemię darzy kwiatami, 
Co rok miłośną śpiewa pieśń ptaszeczka. 
  Co rok „bądź szczęsna” -- mówi Bóg naturze -- 
  Odetchnij szczęściem, odetchnij radością, 
  Ja każę gromom głęboko spać w chmurze. 
  Pij z życia miłość, bo jam jest miłością. 

Ponad grobami -- ponad smętarzami, 
Co rok się chmurzy jasna twarz słoneczka, 
Co rok zabija chłód życie kwiateczka, 
Ptaszek kraj żegna smutnemi pieśniami. 
  Co rok „umieraj” -- mówi Bóg naturze -- 
  Rozbierz się z życia i zapłacz z żałością -- 
  I biją gromy i wyją burze, 
  Bo wszystko pyłem -- a On jest wiecznością.