Teño tres pitas brancas
e un galo negro,
que han de poñer bôs hovos,
andand' o tempo.
Y hei de vendel-os caros
pol-o Xaneiro,
y hei de xuntal-os cartos
para un mantelo,
y heino de levar posto
no casamento,
y hei, por mira, Marica,
vai por un neto,
e antramentas non quitas
ese cerellos,
y as pitas van medrando
c' o galo negro,
para poñel-os hovos,
e todo aquelo
d' o Xaneiro, d' os cantos,
y o casamento,
miña prenda da alma,
¿vamos bebendo!