Kiedy ranne wstają zorze,
Tobie ziemia, Tobie morze,
Tobie śpiewa żywioł wszelki,
Bądź pochwalon, Boże wielki.

A człowiek, który bez miary,
Obsypany Twymi dary,
Coś go stworzył i ocalił,
Czemużby Cię nie chwalił?

Ledwie sen opuścić zdołam,
Wnet do mego Boga wołam,
Do Boga mego na niebie,
I szukam Go koło siebie.

Wielu snem śmierci upadli,
Co się wczoraj spać pokładli,
My się jeszcze obudzili,
Byśmy Cię, Boże chwalili.