LiederNet logo

CONTENTS

×
  • Home | Introduction
  • Composers (20,026)
  • Text Authors (19,309)
  • Go to a Random Text
  • What’s New
  • A Small Tour
  • FAQ & Links
  • Donors
  • DONATE

UTILITIES

  • Search Everything
  • Search by Surname
  • Search by Title or First Line
  • Search by Year
  • Search by Collection

CREDITS

  • Emily Ezust
  • Contributors (1,112)
  • Contact Information
  • Bibliography

  • Copyright Statement
  • Privacy Policy

Follow us on Facebook

by Rosalia de Castro (1837 - 1885)

Cando á luniña aparece
Language: Galician 
 Cando á luniña aparece
 Y ó sol nos mares s' esconde,
 Todo é silencio nos campos,
 Todo na ribeira dorme.
 Quedan as veigas sin xente,
 Sin ovelliñas os montes,
 A fonte sin rosas vivas,
 Os árboriños sin cantores.
 Medroso ó vento que pasa
 Os pinos xigantes move,
 Y â voz que levanta triste,
 Outra mais triste responde.
 Son ás campanas que tocan
 Que tocan en sons de morte,
 Y ô coraçon din n' olvides
 Ós que para sempre dormen.

      ¡Que triste! que hora tan triste!
 Aquela en qu' ó sol s' esconde,
 En qu' as extrelliñas pálidas
 Timidamente relosen.
 Aló as montañas confusas
 D' espesas niebras se croben
 Y á casa branca en qu' el vive
 En sombra espesa s' envolve
 En vano miro e mais miro,
 Qu' os velos da negra noite
 Entr' ela y os meus olliños
 Traidoramente se poñen.

      —Que fás ti mentras, meu ben,
 Dime dond' estás, en donde,
 Que t' aspero e nunca chegas,
 Que te chamo e non respondes?
 Morreches, meu queridiño?
 O mar sin fondo tragoute?
 Levaront' as ondas feras
 Ou te perdeches nos montes?
 Vou perguntand' ôs airiños,
 Vou perguntand' ôs pastores,
 Ás verdes ondas pergunto
 E ninguen, ay! me responde.
 Os aires mudiños pasan,
 Os pastoriños no m' oyen,
 Y as xordas ondas fervendo
 Contr' os penedos se rompen.
      Mais ti non morreche, ingrato,
 Nin te perdeches nos montes,
 Ti quisais mentras qu' eu peno
 D' os meus pesares te goces.
 Coitada de min! coitada!
 Qu' este meu peitiño nobre
 Foy para ti deble xunco
 Qu' ô menor vento se torce.
 Y en recompensa ti olvidásme!
 Dasme fel, e dasme á morte,
 Qu' est' é ó pago, desdichada.
 Qu' â que ben quer, dan os homes.
 Mais qu' importa! ven te quixen...
 Querreite sempre... asi compre
 A quen con grande firmesa,
 Vidiña y alma entregouche.
 Ahi tés ó meu coraçon
 Si ó queres matar ven podes,
 Pero como estás ti dentro,
 Tamén si ti ó matas, morres.

About the headline (FAQ)

Confirmed with Rosalía Castro de Murguía, Cantares gallegos, Vigo, Establecimiento Tipográfico de D. J. Compañel, 1863.


Text Authorship:

  • by Rosalia de Castro (1837 - 1885), no title, appears in Cantares gallegos, no. 27 [author's text checked 1 time against a primary source]

Musical settings (art songs, Lieder, mélodies, (etc.), choral pieces, and other vocal works set to this text), listed by composer (not necessarily exhaustive):

  • by Tomás Marco (b. 1942), "Cando a luniña aparece", 1994, first performed 1994 [ soprano and piano ], from Tres cantos lunares [sung text not yet checked]

Researcher for this text: Emily Ezust [Administrator]

This text was added to the website: 2021-03-10
Line count: 64
Word count: 326

Gentle Reminder

This website began in 1995 as a personal project by Emily Ezust, who has been working on it full-time without a salary since 2008. Our research has never had any government or institutional funding, so if you found the information here useful, please consider making a donation. Your help is greatly appreciated!
–Emily Ezust, Founder

Donate

We use cookies for internal analytics and to earn much-needed advertising revenue. (Did you know you can help support us by turning off ad-blockers?) To learn more, see our Privacy Policy. To learn how to opt out of cookies, please visit this site.

I acknowledge the use of cookies

Contact
Copyright
Privacy

Copyright © 2025 The LiederNet Archive

Site redesign by Shawn Thuris