Verraden! Geminacht!
Van wie komt dit kruis?
Voort, knechten, houd nachtwacht 
Straks rondom haar huis,
En houdt iemand kijkdag
Naar haar op die plek, 
Vraag dan wie hij zijn mag
En breek hem de nek.

Don Marco dwong allen
Heel waakzaam te zijn,
Maar drift joeg vol gal 'm
Naar berg en ravijn;
Hij vloekte al dravend
Zo woest als een turk,
En loerd’ in de avond
Nog zelf op de schurk.

De knechten, zij wachten
Geduldig en stom,
Don Marco geeft acht op
De deuren rondom;
Als sluipend en peinzend
In ’t donker hij dwaalt,
Gebieden, niet deinzend,
Zes vuisten hem "Halt!

Wie bent u?" De regels,
Die storen hem zeer.
"Wat lummels, wat vlegels,
Ik ben jullie heer!"
Maar tijdens dat toornen,
Als ’t spul hem herkent,
Laat Clara zich horen:
"Wat is die attent!

De jaloezie schakelt
Dus huurlingen in,
En argwaan onttakelt
Weer liefdes gewin;
Ik ben niet het oerdomst,
Ik kap met dit spel.
Geniet in de toekomst
Maar zelf je gekwel!"

Niets hielpen sonnetten
Van ‘spijt’ en van ‘graf’;
Hij kon het niet zetten,
Ging jagen, pief paf;
In ’t bos zag je ‘m razen,
Hij ’s buiten geweest,
En schoot – ja twee hazen
Voor ’n woest, roerig feest.