Nadolgo l' rasstaëmsja my,
Togo ne znaju ja.
No gde by ni vitali vy,
Vas pomnit' budu ja.

No provožat' ne ljubjat te,
Kto odinok dušoj;
Vy po duše ne čuždy mne,
No ja vam ne rodnoj.

Vam suždeno imet' sem'ju,
No moj udel inoj...
Komu otdam ja grust' moju,
S kem podeljus' slezoj?..

Teper' ni slova o drugom,
Bez pros'b nadejus' ja,
Čto, možet byt', v kraju čužom
Vy vspomnite menja.