Iz-za oblak mesjac, krasnyj
Vstal i smotritsja v reke,
Skvoz' tuman i mrak uzhasnyj
Putnik jedet v chelnoke.
Blesk luny pred nim sverkajet,
On grebet skvoz' voln i t'mu;
Mysl' vesel'e vobrazhajet,
Bereg viditsja jemu.
No chelnok vdrug pogruzilsja,
Putnik mrachnu p'et volnu;
Skol' ni sililsja, ni bilsja,
Kamnem vniz poshel ko dnu.
Se vid zhizni skorotechnoj!
Skol' nadezhda nam ni l'sti,
Vse potonem v bezdne vechnoj,
Druzhba i ljubov', prosti!