Gij, gildelieden, volgt de vane,
  voegt hert- en stemgeweld te gaêr,
en zingt den zang die, langs de bane,
  den stap verlicht, o mannenschaar!

  Dat vinnig Vlaamsche bloed,
het kittelt ons ten strijde:
vooruit dan, zijde en zijde,
  vooruit dan, voet en voet!
Verwinninge ons verblijde:
  schept, Vlaming, Vlaamschen moed!
 
De vijand acht ons land bedorven,
  en goed om, walsch en valsch getaald,
te zijn verkonkeld en verkorven;
  maar, bij den Vlaamschen Leeuw, hij faalt!
  Dat vinnig ...
 
De vijand spot met onze mannen,
  die, God en Kerk van ouds getrouw,
ongeren in 't gareel zien spannen
  den vrijen hals van kind en vrouw.
  Dat vinnig ...
 
Hij heeft gefaald, ja, misgerekend,
  't zij wie, 't zij wat hij wezen mag,
't zij in wiens valschen naam hij sprekend,
  veracht den Vlaamschen goedendag!
  Dat vinnig ...
 
Wij zijn bereid, in eere en vrede
  te leven vrij, naast elkendeen;
maar wee den voet die, waar 't één schrede,
  misterten dorste op onze tee'n.
  Dat vinnig ...
 
Zulk is ons recht, en zoo zal 't blijven,
  zoo lange een stem onz' tonge roert,
zoo lang één gildeman kan stijven
  den vrijen arm, die 't wapen voert!
  Dat vinnig ...